Η πρόσφατη τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης για τη δυνατότητα της συζύγου να φέρει το επώνυμο του συζύγου της μετά το γάμο, δεν αποτελεί μόνο γυναικείο ζήτημα. Αποτελεί μία ακόμη επίδειξη εγκατάλειψης -και στο επίπεδο των διακηρύξεων- των αστικοδημοκρατικών αρχών της ισότητας των πολιτών και του σεβασμού στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας.
Η κυβέρνηση, εκφραστής των σύγχρονων τάσεων και αναγκών του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, δεν διστάζει να ανασύρει, από το “χρονοντούλαπο της ιστορίας”, το κοινό επώνυμο των συζύγων, καταργώντας, ανώδυνες για το σύστημα, μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του ‘80. Η παρέμβαση αυτή, αποτελεί ένα ακόμη κομμάτι στη στρατηγική του κατακερματισμού της εργατικής τάξης, με μια ακόμη εικονική κοινωνική ιεραρχία –διάσπαση των εργαζομένων (νέος-παλιός, γυναίκα-άνδρας, κλπ). Με τον τρόπο αυτό, ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός καταργεί δικαιώματα (οικονομικά, κοινωνικά & πολιτικά) τμημάτων της εργατικής τάξης, συμπιέζοντας το σύνολό της. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, δεν θα διστάσει αν χρειαστεί, να επαναφέρει τις μάγισσες και τα ξωτικά από το Μεσαίωνα, προκειμένου να ματαιώσει κάθε δυνατότητα ενοποίησης της εργατικής τάξης στο έδαφος των κοινών συμφερόντων, με σκοπό να επιτύχει, διά του διαίρει και βασίλευε, την τελική υπαγωγή όλων των εργαζομένων στους όρους αναπαραγωγής και κυριαρχίας του.
Το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, πρέπει να απαιτήσει την κατάργηση της συγκεκριμένης διάταξης, και να αντιπαραθέσει μια νέα ταξική αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων για την υπεράσπιση- κατάκτηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων του, για μια συνολική, ατομικά και κοινωνικά, κομμουνιστική απελευθερωτική προοπτική.
Νέο Αριστερό Ρεύμα, 14 Νοεμβρίου 2008
.png)
