Πολυτεχνείο 2008: 35 χρόνια από την εξέγερση
Eργατική αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση
Μαχητική αντιπολίτευση στην πολιτική ΝΔ- ΠΑΣΟΚ -ΕΕ
Το φετινό πολυτεχνείο πραγματοποιείται στο φόντο της μεγαλύτερης καπιταλιστικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών στην οποία οδήγησε ο μονόδρομος της «ελεύθερης αγοράς» και της ιδιωτικοποίησης – εμπορευματοποίησης των πάντων. Η κρίση του 21ου αιώνα κτυπά τον αναπτυγμένο καπιταλισμό στην καρδιά του, καταρχήν την «υπερδύναμη» των ΗΠΑ, ενώ εισβάλλει και στην ΕΕ, δείχνοντας ότι η περιβόητη προστασία της ΟΝΕ αφορά μόνο τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου και όχι το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Η κρίση που ξεκίνησε από το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι γέννημα των «παρασιτικών» και «άπληστων» τμημάτων του καπιταλισμού, ούτε μόνο του νεοφιλελευθερισμού. Είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης παρά ποτέ εκμετάλλευσης των εργαζομένων (που συσσώρευσε ένα προκλητικό πλούτο), της αχαλίνωτης κερδοφορίας, της ασυδοσίας της αγοράς, της γιγάντωσης τραπεζών και χρηματιστηρίων, όλων των αντιδραστικών αλλαγών που εφάρμοσαν τα τελευταία 20 χρόνια νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Είναι, τελικά, κρίση του ίδιου του καπιταλισμού, των μηχανισμών και των αξιών του και όλα δείχνουν ότι θα οδηγήσει σε μια μακρόσυρτη ύφεση, η οποία θα πλήξει ιδιαίτερα έντονα και την Ελλάδα.
Το πολυτεχνείο είναι «καρφί στο μάτι» των αστικών δυνάμεων διότι είχε και έχει τη δυνατότητα να συνδέεται με τα ευρύτερα κοινωνικά μέτωπά και τις αγωνίες μεγάλων τμημάτων της νεολαίας και του κόσμου της εργασίας. Πολύ περισσότερο σήμερα που είμαστε στη καρδιά ενός νέου κύματος αντιδραστικών αλλαγών και έρχεται στο προσκήνιο η αναγκαιότητα μιας πολιτικής εργατικής απάντησης και αντεπίθεσης.
Το «μήνυμα» του φετινού πολυτεχνείου, μέσα στο σύνθετο πεδίο της κρίσης, αποκαλύπτει μια νέα δυνατότητα και ελπίδα να εισέλθει η ταξική πάλη σε μια καμπή με στροφή στους συσχετισμούς υπέρ της εργατικής πολιτικής. Η ανάδειξη του τριημέρου και της πορείας ως σταθμού της εργατικής και νεολαιίστικης αντεπίθεσης, είναι κομβικής σημασίας για το κίνημα τις επόμενης μέρας.
Αυτό ακριβώς φοβούνται τα αστικά επιτελεία, ιδιαίτερα φέτος λόγω της κοινωνικής δυσαρέσκειας, γι αυτό διαμορφώνουν γύρω του μια ιδεολογική, πολιτική κατασταλτική ζώνη. Επιχειρούν να το συρρικνώσουν σε μια γιορτή της αστικής δημοκρατίας, σε ένα περιθωριακό γεγονός στα όρια του ΕΜΠ, σε μια άμαζη συνέυρεση των «αριστερών» και των «αριστεριστών», με εικόνες επεισοδιολαγνείας και συμπλοκές τυχοδιωκτικών ομάδων. Στόχος τους να αποδυναμωθεί το πολιτικό του στίγμα, να περιοριστεί η προσέλευση νεολαίας και εργαζομένων και να απομαζικοποιηθεί η πορεία. Σε αυτήν την προσπάθεια επιστρατεύονται τα ΜΜΕ, τα ενσωματωμένα στην αστική πολιτική τμήματα της «γενιάς του πολυτεχνείου» αλλά και η «προληπτική» πανκινητοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών.
Η ρεφορμιστική αριστερά και στις δύο εκδοχές της θα προσπαθήσει να ενσωματώσει το πολυτεχνείο είτε σε μια κομματική γιορτή, όπως το ΚΚΕ, είτε σαν μια αγωνιστική εκδοχή του διαχειριστικού μοντέλου που πρεσβεύει ο ΣΥΝ επιλέγοντας το αριστερό πεζοδρόμιο του «εορτασμού».
Για το ΝΑΡ και τη ν.Κ.Α αλλά και για όλο το δυναμικό της ριζοσπαστικής αριστεράς, των κινημάτων και των μετώπων, το τριήμερο του πολυτεχνείου αποτελεί μια ζωντανή διαδικασία συνάντησης και πάλης της νεολαίας και του κόσμου της δουλειάς απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Το ανατρεπτικό μήνυμα του Πολυτεχνείου βρίσκεται στους σημερινούς αγώνες για παιδεία-εργασία-δημοκρατία, για πολιτικό λαϊκό κίνημα των κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων, του ανεξάρτητου αντικαπιταλιστικού αγώνα. Το πολυτεχνείο δεν είναι μουσείο των αντιστάσεων του τότε, αλλά η έκφραση των κορυφαίων στιγμών του νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος, που δεν τις χαρίζουμε σε κανέναν. Ανήκει στις πολιτικές μάχες του σήμερα.
Αγωνιζόμαστε για ένα Πολυτεχνείο όπου η ζωντανή μνήμη της εξέγερσης θα ενώνεται, με τα σκιρτήματα των εργατικών και νεολαιίστικων κινημάτων κατά του κεφαλαίου, με τις αναζητήσεις για μια σύγχρονη απελευθερωτική προοπτική με τον αγώνα για την ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική αριστερά, για την κομμουνιστική επαναθεμελίωση.
Για Πολυτεχνείο-έκφραση της εργατικής λαϊκής αντιπολίτευσης- της μόνης ικανής να αναχαιτίσει-ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, την αντεργατική λαίλαπα που κλιμακώνουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ. Πολυτεχνείο ενάντια στην αντιδραστική λαίλαπα σε εργασία και εκπαίδευση, για την απόκρουση της λιτότητας και του νέου προϋπολογισμού, την ανατροπή – μη εφαρμογή των αντεργατικών νόμων – ρυθμίσεων – ντιρεκτίβων, κυβερνήσεων, Ε.Ε. και ΔΝΤ. Που θα γράφει στις σημαίες του τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα της νεολαία και των εργαζομένων για μείωση των ωρών εργασίας, αύξηση των αποδοχών, σταθερή και μόνιμη δουλειά, πλήρη δικαιώματα σε υγεία-παιδεία και ασφάλιση. Πολυτεχνείο ενάντια στο προχώρημα της αντιδραστικής μεταρρύθμισης στην εκπαίδευση, την νομιμοποίηση των ΚΕΣ, την κατάργηση των εργασιακών-επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων με την αποσύνδεσή τους από το πτυχίο. Για την κατάργηση της ταξικής βάσης του 10, που δίνει πελατεία στους σχολάρχες. Για παιδεία με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τις ανάγκες του κεφαλαίου, δημόσια δωρεάν για όλους με έλευθερη πρόσβαση όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς ταξικούς-οικονομικούς-εξεταστικούς φραγμούς
Πολυτεχνείο ενάντια στους πολέμους, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την αναζωπύρωση των εθνικισμών, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, για την διάλυση των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών που υλοποιούν τους πολέμους (ΝΑΤΟ-ΕΕ). Ενάντια στην καταστολή των δημοκρατικών ελευθεριών με πάλη για την διευρυνσή τους. Πολυτεχνείο ανεξάρτητο από την αστική πολιτική, σε σύγκρουση με την εκλογική αναμονή, τη σκανδαλολογία και τη «δημοκρατία» των δημοσκοπήσεων και των ΜΜΕ. Πολυτεχνείο των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων και των πρωτοβάθμιων σωματείων, πολυτεχνείο των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών του φοιτητικού και εργατικού κινήματος και όχι «επιτροπής φορέων». Πολυτεχνείο μαζικό και κινηματικό που θα συνδέεται με τους αγώνες και τα κινήματα του σήμερα, με την πάλη των εργαζομένων ενάντια στα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης, των φοιτητών και σπουδαστών ενάντια στους αντιεκπαιδευτικούς νόμους που. Με τους αγώνες ενάντια στην καταστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων, με το αντιπολεμικό κίνημα.
Για την αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά προβάλουν νέες μεγάλες προκλήσεις και ευθύνες. Είναι αναγκαίο -και γύρω από το πολυτεχνείο- να αναπτυχθεί ένα πολιτικό πλαίσιο πάλης για όλες τις επερχόμενες κοινωνικές και πολιτικές μάχες, με βήματα του Νέου εργατικού κινήματος, του ανεξάρτητου πόλου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς και με την ενίσχυση των δυνάμεων της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης.
Στις συνθήκες αυτές, γίνεται πιο επείγον και πιο αναγκαίο, να αντισταθούμε, να πάρουμε την υπόθεση της ζωής στα χέρια μας. Καμιά εκλογική αναμονή, όλοι στους δρόμους του αγώνα.
Να ανατρέψουμε την κλιμακούμενη αντεργατική επίθεση, να πληρώσουν την κρίση οι υπεύθυνοι και το σύστημά τους, να καταφέρουμε καίρια πλήγματα στην πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΕΕ, στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που απειλεί την ύπαρξη και το μέλλον μας. Για τον κλονισμό της αστικής κυριαρχίας, την αντικαπιταλιστική επανάσταση για την κοινωνία της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.
Με την Αριστερά των νικηφόρων αγώνων και της επαναστατικής προοπτικής!
ΝΑΡ - νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Νοέμβρης 2008
.png)
