Το ρόλο του Ρομπέν των πλουσίων κερδίζει με το σπαθί της η κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία μέσω της αυξημένης παρακράτησης του φόρου εισοδήματος προχωράει σε μια νέα «γενναία» αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των ισχυρών για το 2008. Από τον Ιανουάριο, τέσσερα εκατομμύρια μισθωτοί και συνταξιούχοι θα είναι ακόμα φτωχότεροι, καθώς η αύξηση του παρακρατούμενου φόρου θα φτάσει μέχρι και 71,3%. Η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, για τα εισοδήματα το 2008 θα προκαλέσει μεγάλες και απρόβλεπτες οικονομικές απώλειες για τους περισσότερους μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίες υπερκαλύπτουν και τα όποια οφέλη υποτίθεται ότι θα προκύψουν σύμφωνα με την κυβέρνηση από τη μείωση των συντελεστών φορολογίας, καθώς και από τις φτωχές εισοδηματικές αυξήσεις που υπολογίζεται να φτάσουν γύρω στο 4%. Την όποια αύξηση στο μισθό που θα πάρουν μέσα στο 2008, θα τους τα πάρει, δηλαδή, το κράτος μέσω της εφορίας. Ειδικά για τις κατηγορίες μισθωτών και συνταξιούχων με χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα, οι κρατήσεις φόρου θα αυξηθούν σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από τα πενιχρά ποσοστά κατά τα οποία θα αυξηθούν οι αποδοχές τους. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις φόρου για το 2008 αναμένεται να προκύψουν για μισθωτούς χωρίς παιδιά και τους συνταξιούχους με μηνιαίες αποδοχές 860 έως 1.300 ευρώ, για τους μισθωτούς με ένα παιδί και αποδοχές από 930 έως 1.400 ευρώ και για μισθωτούς με δύο παιδιά και αποδοχές 1.000 έως 1.500 ευρώ. Και όλα αυτά όταν η πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση διστάζει να διεκδικήσει στην πράξη και όχι στα λόγια, ουσιαστική βελτίωση των αμοιβών, του χρόνου εργασίας και ασφάλισης των εργαζομένων, μια ριζική αναδιανομή προς όφελός τους με την αναγκαία φορολόγηση στα υπερκέρδη των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Το πρόβλημα για τη εργατική Αριστερά είναι ακριβώς πώς θα εκφράσει πολιτικά αυτές τις διεκδικήσεις και πώς θα μπορέσει να οργανώσει την επιβολή τους μέσα από μια πολιτική και ενωτική ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος.
ΠΡΙΝ 30/12/2007
