ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Χρεοκοπεί ο υποταγμένος συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, αδιέξοδος ο δρόμος του ΠΑΜΕ.
Αναγκαίος ο διαχωρισμός από τη ΓΣΕΕ, για μια νέα αγωνιστική ενότητα.
Μετά τη σταύρωση έρχεται η ανάσταση, σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο. Στην ταξική πάλη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Μετά την «σταύρωση» της εργασίας από το κεφάλαιο, για να έρθει αντίσταση, ανατροπή και πολύ περισσότερο επανάσταση χρειάζεται ταξική πάλη, ποιοτικές διεργασίες και συνειδητή παρέμβαση του υποκειμενικού παράγοντα και πρώτα απ’ όλα, των πρωτοποριών που αναδύονται. Η εργατική Πρωτομαγιά, η παγκόσμια αγωνιστική απεργιακή «γιορτή» της εργατικής τάξης, δεν είναι μόνο η απόδοση τιμής στους ήρωες και τους αγώνες του προλεταριάτου, από το ματωμένο Σικάγο του 1886, το Οκτώβρη του ’17, τον Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη, τον παγκόσμιο Μάη του ’68, μέχρι τις σημερινές αποφασιστικές όσο και πικρές απεργίες για το Ασφαλιστικό ή για αξιοπρέπεια στη Μανωλάδα. Είναι μια πολιτική «επιθεώρηση δυνάμεων της εργατικής τάξης» (όπως έλεγαν παλιότερα οι επαναστάτες).
Η φετινή εργατική Πρωτομαγιά έχει τη δική της σημασία, καθώς πραγματοποιείται μετά από ένα τρίμηνο αγώνων για το Ασφαλιστικό, ενόψει νέας επίθεσης κυβέρνησης και της ΕΕ (που σηματοδοτείτε από την έκθεση της Επιτροπής Κουκιάδη) και υπό την απειλή της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης και της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών διεθνώς και στα Βαλκάνια. Οι πρωτοβουλίες από επιτροπές συνδικαλιστών, εργαζομένων και αγωνιστών της ταξικής πτέρυγας του εργατικού κινήματος για ανεξάρτητες πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις στην Αθήνα (στις 10:30 π.μ. στην Ομόνοια) και στη Θεσσαλονίκη (στις 10:00 π.μ. στην Καμάρα) πιάνουν το νήμα από τους αγώνες που έγιναν και διαμορφώνουν όρους για μια νικηφόρα αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Τις ανεξάρτητες πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις υποστηρίζουν το ΝΑΡ και νΚΑ, το ΕΕΚ, το ΕΚΚΕ, το ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΡΑΝ.
Η όξυνση των εργατικών αγώνων φέτος ανέδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο την αντίφαση ανάμεσα στις νέες δυνατότητες του κόσμου της εργασίας να αντιπαλέψει και να ανατρέψει ακόμα την επίθεση των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου (όπως εκφράστηκε με τις μεγάλες πανελλαδικές απεργίες, τις τεράστιες διαδηλώσεις και τους σκληρούς αγώνες σε ΔΕΗ, ΟΤΑ, Τράπεζα Ελλάδας, λιμάνια, μηχανικούς κ.λπ.) και στον υποταγμένο, αστικοποιημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Που όχι μόνο δεν κλιμάκωσε τον αγώνα για το Ασφαλιστικό (απαντώντας στην ψήφιση του νομοσχεδίου με ένα ξέπνοο αίτημα για δημοψήφισμα, ακολουθώντας την κοινοβουλευτική ρεφορμιστική Αριστερά) αλλά προχώρησε – την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες ήταν στους δρόμους – στο πολιτικό πραξικόπημα υπογραφής της επαίσχυντης δίχρονης συλλογικής σύμβασης εργασίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν που οι πρωτοβουλίες για την ανεξάρτητη ταξική Πρωτομαγιά διαχωρίζονται αποφασιστικά απ’ αυτό τον δρόμο και καλούν σε συσπείρωση ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό, καταδικάζουν τη σύμβαση – ξεφτίλα του ενός ευρώ αύξηση στο μεροκάματο και δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για την κατάργηση του αντιασφαλιστικού νόμου, για την ανατροπή της εισοδηματικής πολιτικής και της ευρωλιτότητας, για την απόκρουση των νέων σχεδίων για εργαζόμενους – λάστιχο.
Το ελπιδοφόρο στοιχεία των φετινών εργατικών αγώνων είναι ότι για πρώτη φορά εμφανίστηκε ως αισθητή τάση σε συνολικό και όχι κλαδικό επίπεδο ένα ρεύμα μιας νέας ταξικής αγωνιστικής ενότητας, είτε με τον συντονισμό σωματείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είτε με τις παρεμβάσεις στα Εργατικά Κέντρα Ιωαννίνων, Κοζάνης, Πρέβεζας, είτε με την αυξημένη δραστηριοποίηση των εργατικών σχημάτων και συσπειρώσεων. Οι πρωτοβουλίες αυτές, που ενισχύονται από (αλλά δεν ταυτίζονται με) την αντικαπιταλιστική Αριστερά, ανοίγουν έναν άλλο δρόμο για νικηφόρους εργατικούς αγώνες, για μια εκ βάθρων ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος στη νέα εποχή. Ένα δρόμο διαφορετικό από την παρακολούθηση (και συναίνεση στα βασικά) του σχεδιασμού της ΓΣΕΕ από την Αυτόνομη Παρέμβαση του ΣΥΝ (που εκφράζει ουσιαστικά και τον ΣΥΡΙΖΑ) από τον οποίο δεν διαφοροποιείται στην πράξη, παρά τις πρόσφατες φραστικές αντιπαραθέσεις με την ΠΑΣΚΕ. Διαφορετικό όμως και από τον αδιέξοδο δρόμο του ΠΑΜΕ, το οποίο δεν συμβάλλει στο σχεδιασμό ανεξάρτητων και ενωτικών αγώνων που να μπορούν να νικήσουν και διαχωρίζεται (όχι γενικά από τα συνδικάτα και τη ΓΣΕΕ) από τις αγωνιστικές και ριζοσπαστικές τάσεις των εργαζομένων, τις οποίες δεν ελέγχει.
Σήμερα είναι επιτακτικά αναγκαία η διαμόρφωση ενός τρίτου ρεύματος μέσα στο εργατικό κίνημα, το οποίο θα διαχωριστεί αποφασιστικά από το συνδικαλισμό της ήττας (σε περιεχόμενο και σε μορφή), όχι για να κλειστεί στο καβούκι του, αλλά για να συμβάλλει στην κοινή δράση και την ενότητα των εργαζομένων στη βάση, για ένα νέο εργατικό κίνημα που θα ενώσει την εργατική τάξη, παλιούς και νέους, δημόσιους και ιδιωτικούς, μόνιμους και έκτακτους, έλληνες και μετανάστες, παλεύοντας ενάντια στο σημερινό διασπαστικό στην πράξη συνδικαλισμό…
Σε ένα τέτοιο ρεύμα πρέπει να στηριχθεί η αντεπίθεση μια μετωπικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, για να απαντήσει με γραμμή ρήξης και ανατροπής στην καπιταλιστική επίθεση, την τρομοκρατική επιδρομή στις ελευθερίες και την ιμπεριαλιστική πολεμική απειλή, που θα ενισχυθούν λόγω του «χαμηλού βαρομετρικού» στην καπιταλιστική οικονομία. Τώρα που χρεοκοπεί ο νεοφιλελευθερισμός και ο σοσιαλφιλελευθερισμός, τώρα που η κεντροαριστερά και η πρόσδεση σε αυτή αποδεικνύονται επιλογές αυτοκτονίας, τώρα που ξαναβγαίνουν από το συρτάρι λ-αλιώτικες συνταγές σοσιαλδημοκρατικών «κοινωνικών συμβολαίων» μίας χρήσης και γίνεται προσπάθεια η ριζοσπαστική Αριστερά να χωρέσει στη διαχειριστική λογική της «αριστερής» ή της «λαϊκής» διακυβέρνησης εντός του συστήματος, έρχεται η ώρα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που θα απαντήσει με το αναγκαίο σήμερα πολιτικό πρόγραμμα και τη στρατηγική της αντικαπιταλιστικής επανάστασης – κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Σηκώνοντας τις κόκκινες σημαίες της Πρωτομαγιάς, που γράφουν: Ο πλούτος ανήκει στους δημιουργούς του, κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, εργατική δημοκρατία, ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών, προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!
ΠΡΙΝ 26/04/2008
