ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ – ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ
Πρωτοφανής δικαστική απόφαση ζητά την απόσυρση βιβλίου από τις σχολικές βιβλιοθήκες. Πρόκειται για το βραβευμένο βιβλίο της Έρσης Σωτηροπούλου ‘Ζιγκ – Ζαγκ στις νεραντζιές’ που από το 2000 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Ο αιτών για την απόσυρση του βιβλίου δεν είναι άλλος από τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, ιδρυτή της ναζιστικής ομάδας «Κόμμα 4ης Αυγούστου».
Καμία έκπληξη δεν αποτελεί η μήνις του απέναντι σε ένα σύγχρονο μυθιστόρημα, μιας και οι ιδεολογικές του αφετηρίες δεν απέχουν και πολύ από το ρίξιμο βιβλίων στην πυρά. Παρά το ακροδεξιό παραλήρημα του Πλεύρη, το πραγματικά ανησυχητικό είναι άλλο: Η στάση της ελληνικής δικαιοσύνης απέναντι στο μυθιστόρημα. Διότι το δικαστήριο δεν έκανε μόνο δεκτή την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του βιβλίου, αλλά στο σκεπτικό της απόφασης ανοίγει έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο για το μέλλον. Στο μακροσκελέστατο κείμενο της απόφασης, θα βρει κανείς σειρά επιχειρημάτων για την υπεράσπιση της λογοκρισίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εκκινώντας από την προσωπική άποψη του δικαστή πως το μυθιστόρημα της Έρσης Σωτηροπούλου «περιέχει σαφώς κείμενα πορνογραφικά και χυδαία» και « κάθε άλλο παρά παιδαγωγικό είναι», παραδίδει μαθήματα περί παιδαγωγικής και τέχνης.
Για να μην θεωρηθούμε υπερβολικοί αρκεί να παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα: «Η παιδική λογοτεχνία αναφέρεται στις αγνές παιδικές ψυχές, που ο θεάνθρωπος Χριστός τις ανέδειξε σε πρότυπο για τους ενηλίκους», αναφέρει και συνεχίζει ότι «τα σχολικά βιβλία πρέπει να εμπνέουν στα παιδιά την ηθική αγνότητα, την αγάπη για την θρησκεία και την πατρίδα».
Το εν λόγω περιστατικό αν και πλησιάζει τα όρια της γραφικότητας, παρόλ’ αυτά γεννά ανησυχίες. Ιδιαίτερα μετά και από την αποτροπή και απαγόρευση επίσκεψης μαθητών σε έκθεση του Πικάσο στη Θεσσαλονίκη και σε θεατρικό έργο του Τ. Ουίλιαμς στις Σέρρες. Αναδεικνύεται έτσι μια τάση που κάθε άλλο παρά συγκυριακή μοιάζει, σύμφωνα με την οποία η εκπαιδευτική διαδικασία, μέρος της οποίας είναι η εξοικείωση με την τέχνη, θα ορίζεται από εκκλησιαστικούς και ακροδεξιούς «παιδονόμους».
Οι μαζικοί φορείς της εκπαίδευσης πρέπει να αγωνιστούν για να σταματήσουν τέτοια φαινόμενα που δηλητηριάζουν τη σχολική ζωή και οικοδομούν σιγά σιγά ένα ζοφερό κλίμα μέσα στα σχολεία. Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, οι τοπικές ενώσεις, η Ομοσπονδία Γονέων, οι σύλλογοι φοιτητών από καθηγητικές σχολές, τα μαθητικά συμβούλια χρειάζεται να ασχοληθούν πιο ενεργά με το περιεχόμενο του σχολείου, με τις πολιτιστικές διαστάσεις της εκπαίδευσης. Εάν όλα αυτά τα φαινόμενα μένουν αναπάντητα, θα φτάσουμε να απαγορεύεται και ο Δαρβίνος στα σχολεία.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ο υπουργός Παιδείας Ε. Στυλιανίδης, φέρει προσωπική ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση. Την ανέχεται, εάν δεν την υποθάλπει. Επί υπουργίας του συνέβησαν όλα αυτά τα φαινόμενα και ο ίδιος δεν παίρνει θέση. Αποδεικνύεται ότι είναι πολύ χειρότερος, σε αυτό το επίπεδο, από την προηγούμενη υπουργό Παιδείας, Μαριέτα Γιαννάκου.
ΠΡΙΝ 20/04/2008
