ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ
Συνεχίζουν τον αγών τους οι εργαζόμενοι στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΣΕΜΠΟ (σταθμοί εμπορευματοκιβωτίων) και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας των λιμανιών. Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποίησαν 48ωρη απεργία με απόλυτη επιτυχία, η οποία συνοδεύτηκε με συγκέντρωση στην πλατεία Καραϊσκάκη στον Πειραιά και πορεία προς το υπουργείο Εμπορική Ναυτιλίας. Η συμμετοχή των λιμενεργατών ήταν πολύ μαζική ενώ στο υπουργείο τους περίμενε όχι ο υπουργός (ο οποίος απουσίαζε για δουλειές…) αλλά μια ισχυρή αστυνομική δύναμη καθώς ήταν ζωσμένο από διμοιρίες των ΜΑΤ και λιμενικών! Οι απεργοί επέδωσαν το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης και ανανέωσαν το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού τους στη νέα 24ωρη απεργία στις 15 Μαΐου, με τόπο συγκέντρωσης αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη. Ήδη προετοιμάζεται μαζική συμμετοχή λιμενεργατών από την Αττική.
Ο αγώνας των 2.000 υπαλλήλων και λιμενεργατών, για να ματαιωθεί η παραχώρηση των εμπορικών τμημάτων ΟΛΠ και ΟΛΘ σε ξένα συμφέροντα, έχει ήδη ξεπεράσει τους τέσσερις μήνες αποχής από υπερωρίες και εργασία τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, και θα συνεχιστεί όλο τον Μάιο. Ωστόσο, παρά τις μεγάλες οικονομικές ζημιές και τις επιπτώσεις στην αγορά, με τη σημαντική καθυστέρηση στην φορτοεκφόρτωση των κοντέινερ, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης επιδιώκει πάση θυσία την εκποίηση μέχρι το τέλος του 2008. πάντως, οι καθυστερήσεις αξίζει να σημειωθεί ότι αποτελούν την πιο κραυγαλέα απόδειξη ότι το προσωπικό των λιμανιών δεν επαρκεί, ώστε να δουλεύει το νόμιμο ωράριο και να βγάζει τη δουλειά. Ωστόσο, η κυβέρνηση και οι διοικήσεις των ΟΛΠ-ΟΛΘ δεν θέλουν να προχωρήσουν σε μαζικές προσλήψεις, ειδικά τώρα που μέσω της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης ζητούμενο για την κυβέρνηση και για τους νέους ιδιοκτήτες θα είναι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.
Από αυτή την άποψη, κρίσιμο μέτωπο στην κατεύθυνση του κοινού αγώνα των λιμενεργατών είναι το ζήτημα της εφαρμογής από τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και για τους νέους εργάτες που προσλήφθηκαν πέρσι αλλά που προορίζονται να καλύψουν το «εργασιακό κενό», ώστε να αποτραπεί η δημιουργία δύο ταχυτήτων εργαζομένων και εξώθηση των νέων εργατών στην απεργοσπασία (άλλωστε το παράδειγμα των συμβασιούχων στους ΟΤΑ στην πρόσφατη απεργία είναι αρκετά διδακτικό για όλο το εργατικό κίνημα).
Η κυβέρνηση πάντως πασχίζει πάση θυσία να κάνει ρήγματα στο μέτωπο των λιμενεργατών ανοίγοντας παράνομα λιμάνια φορτοεκφόρτωσης σε άλλες περιοχές, όπως στον Αστακό, το Λαύριο και τον Σκαραμαγκά, όπως κατήγγειλε στο ‘Πριν’ ο Νίκος Γεωργίου, από το ΔΣ της Ένωσης Λιμενεργατών ΟΛΠ. Προ λίγων ημερών ανάλογες εργασίες είχαν εμποδιστεί στον Σκαραμαγκά τόσο από τους λιμενεργάτες όσο και από το σωματείο η «Τρίαινα» των εργαζομένων στα Ναυπηγεία. Στα μέρη, εκτός ΟΛΠ και ΟΛΘ, όπου γίνονται εργασίες φορτοεκφόρτωσης τίθεται θέμα βάσει ποιου καθεστώτος συμβαίνει κάτι τέτοιο. Είναι άγνωστο εάν υπάρχει άδεια λειτουργίας λιμένα, ποιος φέρει την ευθύνη λειτουργίας του συγκεκριμένου λιμανιού, και αν τηρούνται οι προβλεπόμενοι όροι ασφαλείας και υγιεινής για την προστασία των εργαζομένων. ο Ν. Γεωργίου κάνει λόγο για «μαύρη εργασία και προσωπικό εκτός λιμενεργατών», γεγονός που αποτελεί πρόκληση και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους στους συγκεκριμένους χώρους εργασίας. Από την άλλη, αποδεικνύεται πόσο αδίστακτη είναι η κυβέρνηση και η πολιτική της, καθώς δεν σταματά ούτε μπροστά στον κίνδυνο στον οποίο εκθέτει ανειδίκευτο εργατικό προσωπικό, ούτε βέβαια στην απαράδεκτη πρακτική της απεργοσπασίας, προκειμένου να κάμψει τον αγώνα των εργαζομένων στα λιμάνια.
Συνέχεια υπάρχει πάντως και στο δικαστικό πεδίο της αντιπαράθεσης. Μετά τη νέα διαφωνία των διοικήσεων ΟΛΠ και ΟΛΘ, την περασμένη εβδομάδα, με τους εκπροσώπους των εργαζομένων κατά τη συζήτηση στη διαιτησία, η ΟΜΥΛΕ προσέφυγε εν νέου με αίτηση προσωρινής αναστολής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Με τη νέα προσφυγή της στο Ανώτατο Δικαστήριο η ΟΜΥΛΕ ζητεί να μην ολοκληρωθεί η διαδικασία του διεθνούς διαγωνισμού μέχρι να εξεταστεί η κύρια προσφυγή της και επισημαίνει ότι: «Λόγους ακύρωσης αποτελούν η υπέρβαση της νομοθετικής βάσης για παραχώρηση δημόσιας υπηρεσίας, η παντελής έλλειψη πρόβλεψης αποτελεσματικών όρων εποπτείας του ιδιώτη αναδόχου από το δημόσιο, η παραβίαση των όρων της Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ Δημοσίου και ΟΛΠ Α.Ε., καθώς και η αναρμοδιότητα του ΔΣ για λήψη της απόφασης παραχώρησης».
ΠΡΙΝ 11/05/2008
.png)
