ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ
Μόλις 500 εκ. και όχι 4,3 δισ. θα δώσουν οι Κινέζοι
Μετά το ξεπούλημα του ΟΤΕ, σειρά παίρνουν τα δύο μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας με αντίστοιχη από την πλευρά της κυβέρνησης προσπάθεια ιδεολογικής και πολιτικής αιτιολόγησης της εκχώρησής τους σε ξένους κολοσσούς. Στα 4,3 δισ. ευρώ ανήλθε, σύμφωνα με τις μεγαλόστομες διακηρύξεις της κυβέρνησης, η μεγαλύτερη προσφορά (από την κινεζική Κόσκο) ενώ όπως όλα δείχνουν, οι διαδικασίες του διαγωνισμού θα έχουν ολοκληρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες μέχρι το τέλος του Ιουνίου. Η κινεζική εταιρεία θα αναλάβει λοιπόν τη διαχείριση των δύο σταθμών εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ για 35 χρόνια! Η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της πανηγυρίζουν για τη γιγάντια προσφορά – συμφωνία και κάνουν λόγο για «αιμοδότες» της ελληνικής οικονομίας, «ανάσα» για τα λιμάνια κ.λπ.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ψέματα. Το βεβαίωσαν μάλιστα και οι ίδιοι οι Κινέζοι που με ανακοίνωση την οποία εξέδωσαν στις 4 Ιουνίου, κι ενώ ακόμη αντηχούσαν οι κυβερνητικές επευφημίες, δήλωσαν ορθά κοφτά ότι το τίμημα (των 4,3 δισ. ευρώ κατά την κυβέρνηση) στην πραγματικότητα είναι 500 εκ. ευρώ. μιλώντας μάλιστα σε διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο εκπρόσωπος της κινεζικής πολυεθνικής δήλωσε ότι η εταιρεία του «αδυνατεί να εξηγήσει πού οφείλεται η διαφορά μεταξύ των δύο ποσών», παραπέμποντας όποιον ενδιαφέρεται για διευκρινίσεις στην ελληνική κυβέρνηση.
Οι Κινέζοι λοιπόν άδειασαν, κατά το κοινώς λεγόμενο, την κυβέρνηση παρά τις καταγγελίες που υπάρχουν ότι η ανάδειξη της εν λόγω εταιρείας ήταν γνωστή εδώ και καιρό και το μόνο που έμενε ήταν οι τυπικές διαδικασίες, ώστε όλα να γίνουν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου ώστε να μην αμφισβητηθεί στο μέλλον η διαδικασία…
Αντίστοιχη μοίρα με το λιμάνι του Πειραιά φαίνεται πως θα έχει και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, αν και ο διαγωνισμός για την ανάθεση της εκμετάλλευσής του εξελίσσεται σε θρίλερ ανάμεσα στους τρεις ενδιαφερομένους που καταθέτουν υψηλές προσφορές από τη μία και από άλλη στρέφονται με ενστάσεις ο ένας εναντίον του άλλου. Η αλήθεια είναι πως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι ακόμη μεγαλύτερο «φιλέτο» από τον Πειραιά, καθώς το πρώτο προσελκύει υπερτοπικά φορτία από τις γύρω βαλκανικές χώρες, τα κέρδη των οποίων επιδιώκεται να γίνουν βορά στα δόντια των τριών ενδιαφερομένων επιχειρηματικών σχημάτων. Ο υπουργός Ναυτιλίας, Γ. Βουλγαράκης, δεσμεύτηκε ότι θα ξεμπερδέψει και με αυτό το λιμάνι μέσα στον επόμενο μήνα.
Θριαμβολογώντας τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση δεν παραλείπει να καθησυχάζει τους εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται εδώ και 152 μέρες σε κινητοποιήσεις, ότι αυτοί θα είναι οι πρώτοι που θα ωφεληθούν από την ιδιωτικοποίηση, αφού πλέον οι εργασιακές τους σχέσεις θα καθορίζονται από την ελεύθερη αγορά. Απ’ την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ συναινεί «αντιπολιτευόμενο» στις διαδικασίες της εκχώρησης των λιμανιών, αφού αποδέχεται στην ουσία της την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων (το έχει αποδείξει και η ιστορία του άλλωστε) και εξαντλεί την αντιπολίτευσή του σε αναιμικές διακηρύξεις περί διαφάνειας του διαγωνισμού. Λες και αν οι δημοπρατήσεις πραγματοποιηθούν κάτω από απόλυτη διαφάνεια, θα ακυρώσουν το γεγονός ότι ξεπούλιουνται τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας και οι εργαζόμενοι δεν θα δουλεύουν υπό τα καθεστώς των επισφαλών εργασιακών σχέσεων…
Στην αντίπερα όχθη, βρίσκονται οι δύο χιλιάδες εργαζόμενοι στο λιμάνι του Πειραιά που εδώ και πέντε ολόκληρους μήνες απέχουν από την υπερωριακή εργασία και την εργασία από τις αργίες και Σαββατοκύριακα, κάνοντας μια απλή πλην όμως ουσιαστική ερώτηση: «Θα έδιναν οι Κινέζοι τόσα χρήματα εάν δεν ήταν σίγουροι ότι θα κέρδιζαν; Ότι θα τα έβγαζαν και με το παραπάνω;» Τονίζουν επίσης ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις αλλά πρόκειται να τις εντείνουν περαιτέρω. Σε κοινή ανακοίνωση της ΟΜΥΛΕ και της Ένωσης Λιμενεργατών Ελλάδας, επισημαίνεται ότι «αιτία για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων είναι και πάλι η μη εφαρμογή των διατάξεων των επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για τους 300 νεοπροσληφθέντες στους ΟΛΠ και ΟΛΘ, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο διαχωρισμό των εργαζομένων σε παλιούς και νέους, στο πλαίσιο μιας άμεσα συνδεδεμένης στρατηγικής με το επιχειρούμενο σχέδιο ξεπουλήματος των κερδοφόρων σταθμών. Αλλά και ευρύτερα η κυβερνητική απόφαση για ιδιωτικοποίηση όλων των εμπορικών λιμανιών της χώρας».
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα ιδιωτικοποιήσεων, η κυβέρνηση και το κεφάλαιο προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι η παράδοση στον ιδιωτικό τομέα κάθε δραστηριότητας του δημοσίου τομέα αποτελεί μονόδρομο και αδήριτη αναγκαιότητα. Δυστυχώς για εκείνη όμως , εργαζόμενοι από τα λιμάνια και άλλους κλάδους προτείνουν τη λύση του συλλογικού αγώνα. Του αγώνα στα χέρια των εργαζομένων, που θα είναι ανυποχώρητος και νικηφόρος.
ΠΡΙΝ 08/06/2008
.png)
