Kαταρρέει το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων

* Στο Ταμείο Πρόνοιας έχουν κατατεθεί έως τώρα 12.500 χιλιάδες αιτήσεις και η καθυστέρηση καταβολής του εφάπαξ φτάνει τους 18 μήνες.
* Ήδη εκατοντάδες συνταξιούχοι έχουν ….πεθάνει περιμένοντας και οι κληρονόμοι τους δεν έχουν λάβει ως τώρα ούτε ευρώ.
* Για την καταβολή όλων των εφάπαξ που εκκρεμούν απαιτούνται περίπου 600 εκατ. ευρώ, ενώ στο Ταμείο τα διαθέσιμα δεν ξεπερνούν τα 32 εκατ. ευρώ!! Τα δε αποθεματικά έχουν εξανεμιστεί αφού η προηγούμενη διοίκηση τα «επένδυσε» σε δομημένα ομόλογα, εκ των οποίων το ένα ήταν τόσο «τοξικό» που έχασε τη μισή του αξία.

Η Κυβέρνηση με τον τελευταίο αντιασφαλιστικό της νόμο (ν. Πετραλιά) επιχειρεί να μπαλώσει τις τρύπες ενοποιώντας υγιή και ελλειμματικά ταμεία. Το Πρόνοιας Δημοσίου ενοποιείται με το ΤΑΔΚΥ (δημοτικών υπαλλήλων) το οποίο έχει, μαζί με το Επικουρικό του κλάδου, 600 εκ. αποθεματικό. Όμως η κρίση θα παραμείνει γιατί κάποια στιγμή θα τελειώσουν και αυτά τα χρήματα.

Να μπει τέρμα στην κλοπή των χρημάτων των ταμείων

Όλα τα παραπάνω μαζί με το σκάνδαλο του ΤΕΑΔΥ εξοργίζουν όλους τους ασφαλισμένους και αποκαλύπτουν με κραυγαλέο τρόπο ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα των ταμείων, του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος.

Η κατάρρευση των Ταμείων είναι το αποτέλεσμα ενός σχεδίου διαρκείας πολλών χρόνων που έχει στόχο την καταλήστευση των χρημάτων των εργαζόμενων από τα ταμεία και το χάρισμά τους στους οικονομικά ισχυρούς. Αυτή η κλοπή διαρκείας των χρημάτων των εργαζομένων ξεκινάει από τις δεκαετίες του 50 και του 60 με την άτοκη δέσμευση των αποθεματικών των ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδος για να χορηγήσει στη συνέχεια χαριστικά άτοκα δάνεια (!) από αυτά τα χρήματα στις επιχειρήσεις και το κεφάλαιο στο όνομα της εθνικής ανάπτυξης. Συνεχίστηκε με τα δάνεια προς το Κεφάλαιο με επιτόκιο 4%, όταν ο πληθωρισμός έτρεχε με 25% τη δεκαετία 70 και 80 και εκσυγχρονίστηκε με το μεγάλο κόλπο του χρηματιστηρίου που ισοδυναμεί όχι μόνο με άτοκο δανεισμό προς το κεφάλαιο αλλά και με σταθερή κλοπή του αποθεματικού κεφαλαίου των ταμείων. Είναι γνωστό ότι μόνο κατά την περίοδο της κρίσης του χρηματιστηρίου το ΄99 χάθηκαν το 25% των χρημάτων που «τζογάρησαν» τα ταμεία από τα αποθεματικά τους στο χρηματιστήριο, για να μη θυμηθούμε το πώς χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα των ταμείων προεκλογικά για την τεχνητή συγκράτηση και άνοδο του δείκτη του χρηματιστηρίου για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα πολιτικά οικονομικά συμφέροντα.

Σήμερα σ’ όλη την Ε.Ε. το αδηφάγο κεφάλαιο έχει βάλει στο μάτι και ακόμη πιο επιθετικά θέλει να αρπάξει το τεράστιο αποθεματικό των ταμείων που προέρχεται από τα χρήματα των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα είναι οι ίδιοι, εργοδοσία και κράτος, που χτυπάνε τα ταμεία και δεν καταβάλουν τις εισφορές τους, τις οποίες ήδη έχουν παρακρατήσει από τους εργαζομένους μεγιστοποιώντας την κλοπή με διπλό τρόπο. Για να μην αναφερθούμε στην ουσιαστική κατάργηση των εισφορών, μέσω της μαύρης, ανασφάλιστης και ελαστικής εργασίας (ωρομίσθιοι, προγράμματα, stage κλπ).

Αυτοί όλοι λοιπόν, κεφάλαιο, τράπεζες, οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι (όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) και οι διορισμένες διοικήσεις που χρόνια τώρα κλέβουν τα ταμεία μας, μιλάνε για το πρόβλημα των ταμείων!!!

Είναι αυτοί που μας ετοιμάζουν τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση, για τη νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και των εισφορών των εργαζομένων και τη μείωση των συντάξεων.

Δυστυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα όλα αυτά τα χρόνια υποτάχτηκε και αποδέχτηκε τη λογική που απαλλάσσει το κράτος από τις υποχρεώσεις του απέναντι στους εργαζόμενους και τις μεταφέρει στην πλάτη των ιδίων. Συναίνεσε στο «τζογάρισμα» των αποθεματικών των ταμείων στο όνομα της αύξησής τους, γιατί αποδέχτηκε την αντίληψη ότι στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο δεν μπορεί το κράτος να ενισχύει τα ταμεία αλλά τα ίδια οφείλουν να αυξάνουν τα αποθεματικά τους με τους κατάλληλους οικονομικούς χειρισμούς.

Σήμερα για άλλα μια φορά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι καλούμαστε να πληρώσουμε τα χρέη άλλων. Εμείς όμως δε χρωστάμε πουθενά, σε κανέναν τίποτε. Δε θα πληρώσουμε για άλλη μια φορά τα σπασμένα . Η εποχή μας δίνει τη δυνατότητα για λιγότερα χρόνια εργασίας, καλύτερες συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη υψηλής ποιότητας. Για το λόγο αυτό το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα δώσει τον καλύτερό του εαυτό για την υπεράσπιση και διεύρυνση όλων των εργατικών δικαιωμάτων. Σε πείσμα των δίσεκτων καιρών εμείς θεωρούμε ότι η υγεία, η ασφάλιση, η σύνταξη και η περίθαλψη είναι δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, δημόσιο-κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους. Σε αυτά δεν έχουν θέση οι νόμοι της αγοράς και του κέρδους. Ο πρώτος λόγος ανήκει στις εργατικές ανάγκες και δικαιώματα.

Είναι σαφές ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να εναντιωθεί όχι μόνο στη ρεμούλα των προσώπων αλλά κυρίως στη ρεμούλα της πολιτικής, απαιτώντας:

* ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς, ίση με τον τελευταίο μισθό με ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων.
* Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα – Ρέππα - Πετραλιά. Κάτω τα χέρια από τα βαρέα και ανθυγιεινά.
* Κατάργηση των εργατικών εισφορών.
* Τα ταμεία στα χέρια των εργαζομένων με βέτο σε κάθε επιχειρηματική και αγοραία λογική διαχείρισης. Ούτε ένα ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων στο χρηματιστήριο. Απαιτούμε τώρα την απαγόρευση της χρήσης των αποθεματικών των ταμείων για παιχνίδια στο χρηματιστήριο.
* Πλήρης ιατροφαρμακευτική και οδοντιατρική περίθαλψη για όλους. Να δοθούν τώρα πίσω όλα τα κλεμμένα. Εγγύηση του κράτους για τα αποθεματικά των ταμείων.

Ζητάμε άμεσα εξηγήσεις και πλήρη ενημέρωση από την ΑΔΕΔΥ και τους εκπροσώπου της στο ΤΠΔΥ και το ΤΕΑΔΥ. Να δοθούν πλήρη στοιχεία για τις αποφάσεις των Δ.Σ των Ταμείων σχετικά με το παίξιμο στα δομημένα ομόλογα και πως ψήφισαν οι εκπρόσωποι της.