Η δολοφονική επίθεση που δέχτηκε η συνδικαλίστρια Κ.Κούνεβα ανέδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα (ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθοί πείνας κλπ.) και την τρομοκράτηση που βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι. Αυτό το καθεστώς του σύγχρονου δουλεμπορίου, που γιγαντώνεται κάτω από τη βαριά σκιά της οικονομικής κρίσης, αποτυπώνεται εντός του ΑΠΘ με τον πιο έντονο τρόπο στο καθεστώς των εργολαβιών στο οποίο δουλεύει το εργατουπαλληλικό προσωπικό. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησε η κατάληψη στην πρυτανεία του ΑΠΘ από 16/3 καθώς και άλλες κινητοποιήσεις όπως η πορεία στις 19/3, με κεντρικό αίτημα την κατάργηση αυτού του εργασιακού καθεστώτος και τη μονιμοποίηση όλων των υπαλλήλων. Σε αυτές συμμετείχαν και στήριζαν οι φοιτητικοί σύλλογοι Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων, Βιολογικού και Γεωλογικού, το σωματείο εργαζομένων του Α.Π.Θ. (με ψήφισμα στήριξης από το Δ.Σ., 4ωρες στάσεις εργασίας, πορεία) και άλλα σωματεία σε Θεσσαλονίκη ( πχ Σωματείο Βιβλίου-Χάρτου, ΟΤΑ) και πανελλαδικά (τα 90 σωματεία μαζί με την ΠΕΚΟΠ το σωματείο της Κ. Κούνεβα). Είναι λοιπόν αντιληπτό, ότι το επιχείρημα του πρύτανη ότι η κατάληψη γίνεται από άτομα χωρίς ταυτότητα και ιδιότητα δεν ισχύει, αφού σε αυτή συμμετέχουν συλλογικότητες και συλλογικοί φορείς με αναγνωρισμένο, δημόσιο ρόλο και δράση.
Όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση του ΑΠΘ, επέλεξε συστηματικά να αποσιωπήσει τις κινητοποιήσεις και μεθοδευμένα να αποφεύγει την οποιαδήποτε τοποθέτηση γύρω από τα αιτήματα αυτών. Στην τελευταία Σύγκλητο (στην οποία δεν προσκλήθηκαν οι εκπρόσωποι των φοιτητών και κάποιοι καθηγητές) στις 27/3 έσπασε τη σιωπή της αρνούμενη παρ όλ’ αυτά κάθε ευθύνη για το ζήτημα των εργολαβιών και επιλέγοντας να μετατοπίσει τη συζήτηση αλλού. Πιο συγκεκριμένα η Σύγκλητος ισχυρίστηκε ότι με την κατάληψη έχει παραλύσει η διοικητική και οικονομική λειτουργία του Πανεπιστημίου. Στην πραγματικότητα από την Πέμπτη 26/3 η κατάληψη της Πρυτανείας είχε ανακοινώσει στις πρυτανικές αρχές και, με ανακοίνωσή της έξω από την πρυτανεία, στους φοιτητές ότι θα λειτουργήσουν κανονικά οι γραμματείες των τμημάτων και η οικονομική υπηρεσία για τη μισθοδοσία των εργαζομένων. Η απάντηση του πρύτανη ήταν ότι όχι μόνο δε θα επιτρέψει σε αυτές τις γραμματείες να λειτουργήσουν, αλλά ότι θα κλείσει όλες τις γραμματείες του Α.Π.Θ. αποσκοπώντας στο να στρέψει το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στον αγώνα μας. Για τα προβλήματα που τυχόν θα δημιουργηθούν, λοιπόν, αν ευθύνεται πραγματικά κάποιος είναι η ίδια η διοίκηση του Α.Π.Θ.
Επιπλέον, ισχυριζόμενος ότι το άσυλο καταργείται από τους «καταληψίες», κάλεσε σε κίνηση ανακατάληψης της πρυτανείας από την πανεπιστημιακή «κοινότητα» και απείλησε με επέμβαση της αστυνομίας μέσα στο χώρο του ασύλου έτσι ώστε να «σπάσει» η κατάληψη σε μια προσπάθεια απαξίωσης και ποινικοποίησης των συλλογικών οργάνων, των αποφάσεων και των πρακτικών τους. Το πανεπιστήμιο όμως για εμάς δεν μπορεί να αποτελεί άσυλο για τις εργολαβίες και τις επιχειρήσεις ( ούτε για τα ερευνητικά προγράμματα του ΝΑΤΟ, το σκάνδαλο με το πετρέλαιο) , αλλά πραγματικό άσυλο των λαϊκών διεκδικήσεων και των κοινωνικών αγώνων. Το ίδιο το καθεστώς των εργολαβιών είναι αυτό που καταργεί το άσυλο μέσω της τρομοκρατίας που ασκείται στους εργαζόμενους και των επισφαλών εργασιακών σχέσεων.
Τα 3.000 ευρώ που η Πρυτανεία έδωσε για την Κούνεβα δεν αποδεικνύουν την αλληλεγγύη του πανεπιστημίου προς αυτήν, τη στιγμή που όχι μόνο ανέχεται το καθεστώς αυτό των εργολαβιών στο Α.Π.Θ. αλλά επί πλέον καλύπτει τις εργολαβίες λέγοντας ότι όλα τα νόμιμα εργασιακά δικαιώματα τηρούνται μέσα στο Α.Π.Θ., ενώ υπάρχουν πολλές δημόσιες και έγγραφες καταγγελίες από εργαζόμενους που αποδεικνύουν παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας για τις οποίες και ο πρύτανης του πανεπιστημίου έχει λάβει γνώση και οι οποίες εκκρεμούν στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Το τελευταίο επιχείρημα της Συγκλήτου είναι ότι οι εργολαβίες είναι εκ του νόμου υποχρεωτικές για όλους τους δημόσιους φορείς, πράγμα το οποίο δεν αληθεύει καθώς ο νόμος 3584/2007 δεν υποχρεώνει κανένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου να προσλαμβάνει εργαζόμενους υπό το καθεστώς εργολαβιών, απλά τους δίνει το δικαίωμα να το επιλέξουν. Ειδικά στην περίπτωση του Α.Π.Θ., το αυτοδιοίκητο (δηλαδή η διοικητική και οικονομική του αυτοτέλεια) διασφαλίζει ότι το πανεπιστήμιο έχει τη δυνατότητα να καταργήσει τις εργολαβίες και να προσλάβει μόνιμο προσωπικό. Παράδειγμα αποτελεί η κατάργηση των εργολαβιών με πρωτοβουλία του πρύτανη στο πανεπιστήμιο Αιγαίου που αν και δεν ταυτίζεται με το αίτημα μας για καθεστώς μόνιμης και σταθερής δουλειάς για τους εργαζόμενους με εργοδότη το ίδιο το πανεπιστήμιο (και στην ουσία το δημόσιο) αποδεικνύει τη δυνατότητα της διοίκησης του Α.Π.Θ. να πάρει πρωτοβουλίες.
Καλούμε τις αρχές του Α.Π.Θ. να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να κινήσουν όλες τις αναγκαίες διαδικασίες με στόχο την κατάργηση των εργολαβιών και την πρόσληψη όλων των εργαζομένων σε καθεστώς μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Να σταματήσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης στοχοποιώντας το άσυλο και ποινικοποιώντας τους συλλογικούς αγώνες και τις πρακτικές τους όπως είναι αυτή της κατάληψης.
Καλούμε όλους τους συλλογικούς φορείς του πανεπιστημίου, φοιτητικούς συλλόγους, το σύλλογο διδασκόντων, το σωματείο των εργαζομένων αλλά και συλλόγους και σωματεία της πόλης και του νομού Θεσσαλονίκης κάθε φοιτητή, νεολαίο και εργαζόμενο σε :
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤΡΙΤΗ 31/3 10:00 ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΣΤΟ Α.Π.Θ. ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ
Συμμετέχουμε στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ενάντια στο νέο εργασιακό μεσαίωνα στις 2/4 με
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ
.png)
