ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2009 - ανεξάρτητη συγκέντρωση στην Καμάρα, 10πμ
αγώνας, αντίσταση, ανατροπή
της αντεργατικής πολιτικής ΝΔ, ΕΕ, εργοδοσίας
Η φετινή Πρωτομαγιά δεν μπορεί να είναι μια ακόμα επέτειος όταν το 8ωρο, η ασφάλιση, η συνδικαλιστική ελευθερία, κατεκτημένα με σκληρούς αγώνες, έχουν χαθεί για την πλειοψηφία των εργαζομένων σήμερα.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση κάνει ακόμα πιο εφιαλτικές τις συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια. Το κεφάλαιο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους δεν αρκούνται πλέον στην αφαίρεση δικαιωμάτων, αλλά ετοιμάζονται για νέο γύρο επίθεσης για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την κρίση τους. Αυτό δείχνουν το όργιο απολύσεων, το νέο τριετές Πρόγραμμα Σταθεροποίησης, οι οδηγίες της ΕΕ για νέα λιτότητα, ελαστική εργασία, ιδιωτικοποιήσεις, νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, αντιδραστικές αλλαγές στην παιδεία.
Μπροστά σε αυτά δημιουργείται κλίμα αμηχανίας, φόβου και συχνά υποχώρησης σε σημαντικά τμήματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Ωστόσο, εκδηλώνονται παράλληλα τάσεις αγανάκτησης, οργής, απείθειας και ρήξης με αποκορύφωμα την έκρηξη του Δεκέμβρη, αλλά και τις λαϊκές κινητοποιήσεις σε Γαλλία, Γουαδελούπη, Ισλανδία, Λετονία κ.α. Το ενδεχόμενο νέων κοινωνικών εκρήξεων δημιουργεί την ανάγκη για τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν μέτρα προληπτικής τρομοκράτησης των εργαζομένων.
Είναι αναγκαίο λοιπόν ο φετινός Μάης να στείλει μήνυμα αντίστασης των εργαζομένων, πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες τους, ξεπεράσματος της συνδικαλιστικής γραφειοκρατείας, μπροστά και στη μη αντιστρεπτή κρίση της. Η νέα ταξική συνεργασία-συμφωνία της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ αποκαλύπτει το ιστορικό διαζύγιο του υποταγμένου συνδικαλισμού με τις ανάγκες της εργατικής πάλης. Στο έδαφος αυτής της ταξικής προδοσίας αναπτύσονται ήδη πολύμορφες και αντιφατικές τάσεις αναζήτησης ενός νέου δρόμου για την εργατική συσπείρωση (νέα σωματεία, ανεξάτητες πρωτοβουλίες συντονισμού, δυναμικές κινητοποιήσεις) που αναδείχθηκαν και στο κίνημα αλληλεγγύης στην ηρωική συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Οι τάσεις αυτές μπορούν και πρέπει να συναντηθούν με τη λογική για ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και νέα αγωνιστικη ενότητα.
Η ανεξάρτητη, ταξική συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς δεν είναι απλά αναγκαστική επιλογή. Συνδέεται με την προσπάθεια για την χειραφέτηση του κόσμου της εργασίας από τα δεσμά του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης, και την ανάγκη εργατικής απάντησης στην κρίση. Αναγκαία βήματα προς αυτή την κατεύθυνση είναι:
- έμπρακτη ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος (στήριξη νέων σωματείων, συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα σε εργασιακούς χώρους)
- ενεργητική αλληλεγγύη ενάντια σε απολύσεις και ελαστικές εργασιακές σχέσεις
- απεργιακοί αγώνες με αιχμές την ανατροπή των νέων κυβερνητικών μέτρων, των ιδιωτικοποιήσεων, των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων
- όχι στη διάσπαση της εργατικής τάξης (συμβασιούχοι, ελαστικοί, ωρομίσθιοι)
- καταδίκη της κομματικής περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ, της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με την ΠΑΣΚΕ σε σωματεία και ομοσπονδίες.
Είναι απαραίτητη η στροφή στους χώρους εργασίας για να απαντηθεί η εργοδοτική τρομοκρατία και η προπαγάνδα των ΜΜΕ. Η ανάπτυξη αντιστάσεων δεν είναι δεδομένη, απαιτεί αγωνιστικές πρωτοβουλίες και συσπείρωση δυνάμεων από εργατικούς σχηματισμούς, επιτροπές αγώνα και τοπικές κινήσεις.
Για να ξαναγίνει η Πρωτομαγιά πραγματική απεργία,
αγώνας διαρκείας για την εργατική χειραφέτηση και την ανατροπή
Διαβάστε το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας για μια Ταξική Πρωτομαγιά - Κατεβάστε το σε μορφή pdf από εδώ:
