...στις εκλογές της κρίσης
Οι εκλογές της 4ης Οκτώβρη θα γίνουν εν μέσω της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Αυτή την οικονομική κρίση θα κληθούμε να πληρώσουμε εμείς, οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Στο όνομα αυτής της κρίσης θα μας καλέσουν να απολυθούμε, να πληρωθούμε λιγότερο και να δουλέψουμε περισσότερο, να μη ζητήσουμε περισσότερα από όσα μας προσφέρουν. Εμείς που τόσα χρόνια πληρώναμε τα κέρδη τους, τωρά ακόμη περισσότερο οφείλουμε, λένε, να σωπάσουμε, να πληρώσουμε και τις ζημιές.
...στην Κυβέρνηση της ΝΔ
η οποία τα τελευταία 5.5 χρόνια ήταν ο οδηγός της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων και των νέων. Η ΝΔ ήταν η κυβέρνηση των σκανδάλων της Siemens, του Βατοπεδίου, των κάθε λογής Ζαχόπουλων. Ήταν η κυβέρνηση της τεράστιας οικολογικής καταστροφής, της καμμένης Ελλάδας. Ήταν η κυβέρνηση που δολοφόνησε εν ψυχρώ ένα παιδί, ήταν η κυβέρνηση των εργατικών ατυχημάτων στο Πέραμα, τη Λάρκο, την ΕΥΔΑΠ. Ήταν η κυβέρνηση της αντιδραστικής μεταρρύθμισης στην παιδεία και την εργασία. Η κυβέρνηση που έως και τώρα, αποχωρόντας, αναγγέλει νέα μέτρα για την κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, το πάγωμα των μισθών στο δημόσιο, την περικοπή του 13ου μισθού και τόσα άλλα.
Αυτή η κυβέρνηση αποχωρεί ομολογώντας τη χρεοκοπία της και προσπαθεί να προσφέρει την ύστατη βοήθειά της στο πολιτικό σύστημα. Δίνει «υπέυθυνα» τη σκυτάλη στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο, τώρα καλύτερα από αυτήν, θα επιδιώξει να συνεχίσει την επίθεση, όπως άλλωστε την είχε ξεκινήσει πριν τη ΝΔ.
Για τη φθορά αυτής της κυβέρνησης οι αγώνες της νεολαίας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Ο Καραμανλής παραιτείται υπό το φόβο νέων αγώνων και διεκδικήσεων από την πλευρά του κινήματος. Η δυσαρέσκεια που διογκώνεται λόγω και της οικονομικής κρίσης, η οργή του «δεν πάει άλλο» που ορμητικά βγήκε στο προσκήνιο τον περασμένο Δεκέμβρη, είναι ο αστάθμητος παράγοντας που φοβίζει τα κυβερνητικά επιτελεία.
...στις αυταπάτες για το ΠΑΣΟΚ
που αναβαθμίζεται ως το «μη χείρον βέλτιστον». Το ΠΑΣΟΚ είναι ο δίδυμος πύργος της ΝΔ, δεν μπορεί κρύψει τον αντεργατικό του χαρακτήρα. Όσο και αν προσπαθεί να προβληθεί ως πιο φιλολαϊκός διαχειριστής το κυβερνητικό του παρελθόν, η συμπολίτευσή του στις επιλογές της ΝΔ, το πρόγραμμα του, δεν αφήνουν καμία αυταπάτη για την πλήρη υποταγή του στις επιταγές του κεφαλαίου. Τάζοντας ψίχουλα αυξήσεων 0.30 λεπτών την ημέρα θα στηριχτεί στη σημαντική αρωγή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και την επομένη των εκλογών θα προτείνει το συμβιβασμό εργοδοσίας και συνδικάτων για την αποδοχή των αντεργατικών μέτρων και την εξάλειψη των εργατικών αντιστάσεων. Το ΠΑΣΟΚ, όπως πριν έτσι και τώρα, θα βάλει μπροστά το πολιτικό πλαίσιο της ΕΕ, της δημοσιονομικής πειθαρχίας του Συμφώνου Σταθερότητας, του χτυπήματος τελικά των νεολαιίστικων και εργατικών δικαιωμάτων.
...στις εκλογές της TV
Αυτές οι εκλογές express επιδιώκεται να διεξαχθούν αποκλειστικά στα τηλεοπτικά παράθυρα. Θέλουν να μην ακουστεί ούτε μία φωνή έξω από τις κυρίαρχες συχνότητες. Μας καλούν από παντού να ψηφίσουμε «χρήσιμα». Τώρα όμως ξέρουμε. Ότι με καμία κυβέρνηση δεν αλλάζουν. Μόνη αντιπολίτευση μπορούν να είναι οι αγώνες μας. Μόνη υπέρβαση της κρίσης, για να μην είναι σε βάρος μας, θα είναι η μαχητική ‐ ανατρεπτική αντιπολίτευση των δρόμων, των κοινωνικών συγκρούσεων ενάντια σε κάθε κυβέρνηση κι εργοδοσία.
... Με διπλό «όχι» σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, γιατί είναι αναγκαίο για τη συνολική καταδίκη της αντιδραστικής πολιτικής τους.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι εξίσου διεφθαρμένοι γιατί ληστρική και σκανδαλώδης είναι η πολιτική τους, υπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, συντάσσονται με την ΕΕ. Μαζί χαρίσανε 28 δις στις τράπεζες, σχεδιάζουν τη νέα φοροεπιδρομή, συναινούν στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, ετοιμάζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα πογκρόμ απέναντι στους μετανάστες, ισοπέδωσαν τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Υπόσχονται να κόψουν δαπάνες και να εξοικονομήσουν λεφτά... από ποιον θα τα πάρουν και σε ποιον θα τα δώσουν δεν μας είπαν.
... Κόντρα στο αντιδραστικό ΛΑΟΣ
Το κόμμα του Καρατζαφέρη αξιοποιείται ως ακροδεξιό δεκανίκι της κυβέρνησης. Ποντάρει στη λογική του ενιαίου χώρου με τη ΝΔ – τη λογική της «πολυκατοικίας»‐για να πάρει την ψήφο διαμαρτυρίας προς αυτήν και να στρέψει την κοινωνία σε ακόμη πιο συντηρητικές θέσεις. Να πει πως για τα «κακά της μοίρας μας» φταίνε τα πιο εκμεταλλευόμενα τμήματα της κοινωνίας, οι μετανάστες, να υποτάξει κάτω από εθνικιστικές κορώνες τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Παρά τα συνθήματα της υποτιθέμενης ρήξης με το κατεστημένο, το ΛΑΟΣ αποτελεί ένα κόμμα στήριξης της αστικής τάξης και θα προσφέρει απλόχερα αυτή του τη στήριξή για κάθε της ανάγκη σε συγκυβερνήσεις, αντιδραστικά νομοσχέδια (ανοίγοντας και το ίδιο την ατζέντα όταν η εκάστοτε κυβέρνηση θα είναι αδύναμη), θα ενισχύει πάντοτε την καταστολή του κινήματος την περιστολή των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων… στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας.
ΌΧΙ στην Αριστερά της υποταγής
που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες, να εμπνεύσει δυναμικούς νικηφόρους αγώνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε «κρίση». Αιτία της «κρίσης» του είναι οι παλινωδίες του απέναντι στα κελεύσματα της αστικής πολιτικής, τρέφει αυταπάτες για το ΠΑΣΟΚ, ενώ δεν απορρίπτει τη συμμετοχή του σε μία κυβέρνηση συνεργασίας. Το ΚΚΕ χρησιμοποιεί τους αγώνες για την κοινοβουλευτική του ενίσχυση, είναι καθηλωμένο στην ηττημένη διαμαρτυρία και τη στείρα καταγγελία των δυνάμεων του δικομματισμού χωρίς να συμβάλλει σε αποφασιστικούς αγώνες για την ανατροπή τους. Επικαλείται την πολιτική ανεπάρκεια των αγώνων, χωρίς να παλεύει για την ενίσχυσή τους και συχνά μένει εκτός, όπως τον Δεκέμβρη ή στους φοιτητικούς αγώνες, όπου σύρθηκε όταν πια το κίνημα ήταν ήδη γεγονός.
Και οι δύο πόλοι της καθεστωτικής αριστεράς αρνούνται την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, υποβαθμίζουν τον πολιτικό αγώνα των εργαζομένων, σφραγίζονται από τη στρατηγική και προγραμματική τους ανεπάρκεια. Το μεν ΚΚΕ προβάλλει ως προοπτική τα ιδιότυπα εκμεταλλευτικά καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ένα «σοσιαλισμό με αγορά» ή ένα καπιταλισμό με «ανθρώπινο πρόσωπο».
Αυτή η αριστερά δεν είναι ούτε καν αυτό που θα ήθελε, δεν «χρήσιμη» για τους αγώνες και την ανατροπή, είναι χρησιμότατη για το σύστημα.
Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ ΝΔ‐ΠΑΣΟΚ‐ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Απέναντι σε όποια κυβέρνηση εκλεγεί, είναι αναγκαία μία ισχυρή εργατική αντιπολίτευση στους δρόμους της αντίστασης και της πάλης από τις 5 Οκτώβρη. Γιατί το διακύβευμα, τελικά, δεν είναι ποια κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει την κρίση με πολιτική υπέρ του κεφαλαίου αλλά η ανάπτυξη νικηφόρων εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων που θα διεκδικούν την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο.
Αυτό που «υπόσχονται» μετά τις εκλογές για τη νεολαία είναι η βεβαιότητα της εργασιακής ανασφάλειας, η 4ωρη «απασχολησιμότητα», τα νέα προγράμματα τύπου stage, η ανασφάλιστη εργασία των 500 ευρώ. Μας τάζουν το αέναο κυνήγι των σεμιναρίων και των πιστοποιήσεων στις εναλλαγές ημιεργασίας‐ανεργίας, το χτύπημα κάθε δυνατότητας συλλογικής διαπραγμάτευσης. Θα συνεχίσουν να χτυπούν τα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα των νέων. Στοχεύουν σε μια παιδεία ακόμη πιο κατακερματισμένη, επιχειρηματική, με οικονομικούς, κοινωνικούς‐ταξικούς φραγμούς. Σε μια εκπαίδευση που θα είναι προϋπόθεση το να πληρώσεις, ακόμη κι αν προσφέρει γνώση με ημερομηνία λήξης και μάλιστα όχι για όλους.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ γεννήθηκε μέσα στις μεγάλες στιγμές των αγώνων των τελευταίων χρόνων, από αγωνιστές και οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς. Ο εξεγερτικός Δεκέμβρης, το φοιτητικό κίνημα του 06‐07, οι εργατικές απεργίες σε πολλούς κλάδους, ο αγώνας για τους ελεύθερους χώρους και το περιβάλλον, το αντιπολεμικό κίνημα δεν είναι απλώς εικόνες από το παρελθόν. Για εμάς είναι εικόνες από το μέλλον… Είναι ο μόνος δρόμος για να αλλάξει η ζωή μας. Οφείλουν, όμως, να συνενωθούν σε συνολικό πολιτικό και κοινωνικό κίνημα αντίστασης, απόκρουσης και ανατροπής της αντεργατικής επίθεσης του κεφαλαίου. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μάχεται για την εμφάνιση μίας νεολαιίστικης απάντησης, στηριγμένης στους αγώνες που δόθηκαν και με στόχο την ακόμη πιο βαθειά και επικίνδυνη για το σύστημα εκδοχή τους.
...ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι στράτευση στους αγώνες της επόμενης μέρας για την ανάσχεση της αντεργατικής καταιγίδας που έπεται των εκλογών. Επιδιώκουμε να είναι βήμα για την ενίσχυση της επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς για την ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας που βιώνουμε. Σε αυτό καλούμε κάθε νέο αγωνιζόμενο να συμβάλλει ενεργητικά. Είναι ψήφος σε ένα μέτωπο αγωνιστών και οργανώσεων που δεν λοιδορεί ή καπηλεύεται την ενότητα αλλά επιδιώκει να τη θεμελιώσει σε ανώτερες βάσεις, να της δώσει δυναμική με μακροπρόθεσμους όρους. Δεν υπάρχει άλλη στρατηγική εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό, εκτός από την επαναστατική προοπτική και την εξουσία των εργαζόμενων που θα οργανώσει την πορεία προς μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση στη χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, με επίκεντρο όχι το κέρδος και την καταπίεση, αλλά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Σημείωση Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο σε .pdf μορφή κάνοντας κλικ εδώ.
.png)
