ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ - ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ
Για αλλαγή σελίδας στη μεταναστευτική πολιτική κάνουν λόγο στο κυβερνητικό στρατόπεδο μετά τις πρώτες εξαγγελίες για τη ψήφιση νόμου που θα αφορά στην ιθαγένεια των "νόμιμων μεταναστών" 1ης - 2ης γενιάς και στο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Μάλιστα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά την ολοκλήρωση ενός ταραχώδους διαλόγου στο πλαίσιο και της δημόσιας διαβούλευσης, προτίθεται σε λίγες μέρες να καταθέσει το νομοσχέδιο στη Βουλή. "Αν η ανέχεια και ο πόλεμος τους στέρησαν την πρώτη τους πατρίδα δεν δικαιούμαστε να τους το στερήσουμε και εμείς (...) Οι μετανάστες αποτελούν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παραγωγικής Ελλάδας, όσο δεν τους εντάσσουμε αρμονικά στην κοινωνία μας τόσο δημιουργούνται ρήγματα στη συνοχή της", δήλωσε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο, επιδιώκοντας να του αποδοθούν εύσημα κοινωνικής ευαισθησίας.
Ένας καλόπιστος παρατηρητής της κυβερνητικής πολιτικής με κοινωνικές και ανθρωπιστικές ευαισθησίες, δεν θα ήταν δύσκολο να θεωρήσει θετικό βήμα το νομοσχέδιο - εφόσον μάλιστα έχει γνώση των άθλιων συνθηκών κάτω από τις οποίες ζουν χιλιάδες μετανάστες στη χώρα (παρανομία, απόλυτη εξαθλίωση, υπερεκμετάλλευση, αυταρχική αστυνομική αντιμετώπιση). Η εντύπωσή του αυτή, θα ενισχυόταν κιόλας αν συνυπολόγιζε τους "εχθρούς" των νέων μέτρων - ένα σμάρι αποτελούμενο από φονταμενταλιστές παπάδες, κάθε λογής φασιστοειδή και παράνομες εθνικιστικπές ομάδες, που μαζί με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, δεν χάνουν ευκαιρία να στάζουν ξενοφοβική και ρατσιστική χολή.
Με ποιους να ταχθεί λοιπόν; Με τη ΝΔ, η οποία συρόμενη από το στενό μαρκάρισμα του εταίρου ένοικου της πολυκατοικίας, προβάλλει δια στόματος του προέδρου της, Α. Σαμαρά, κατηγοριματικά αντίθετη ακόμη και με τον άτολμο νόμο (κύριο σημείο της διαφωνίας της είναι η αναγνώριση του δικαιώματος του εκλέγειν - εκλέγεσθαι, αλλά και το ελάχιστο όριο των 5 ετών για την απόκτηση ιθαγένειας), υποστηρίζοντας ότι θα τον καταψηφίσει στη Βουλή και θα τον καταργήσει όταν βγει κυβέρνηση; Ή με τη μισαλλόδοξη, ρατσιστική, λαϊκίστικη επιχειρηματολογία του προέδρου του, Γ. Καρατζαφέρη, που κάνει λόγο: Πρώτον για "500 χιλιάδες νέους ανέργους που θα προστεθούν στον ΟΑΕΔ", αποσιωπώντας τα ευρύματα ερευνών της ΕΣΥΕ (έρευνα για τη "θέση στην αγορά εργασίας των μεταναστών και των άμεσων απογόνων τους"), που αποδεικνύουν ότι τα άτομα με ξένη ιθαγένεια μικρότερο ποσοστό ανεργίας (6,3%) και μεγαλύτερο ποσοτό απασχόλησης (63%). Και δεύτερον, για απειλή της εθνικής κυριαρχίας και αλλοίωση της "ελληνικής φυλής", ξεθάβοντας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας σκοταδιστικές και ανιστορικές αντιλήψεις, που κάνουν λόγο για συνέχεια της ελληνικής φυλής από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σαν να είναι οι κάτοικοι του γεωγραφικού χώρου που σήμερα ονομάζεται Ελλάδα φορείς ενός ιδιαίτερου ελληνικού DNA, με επακόλουθο αυτής της συλλογιστικής τον ορισμό της ατομικής και κοινωνικής ταυτότητας, της περιουσίας, των πολιτικών δικαιωμάτων, με βάση την καταγωγή (το αίμα) κι όχι τον τόπο.
Αν και άιολα λοιπόν τα επιχειρήματα των αντιπάλων, ωστόσο ο κουρνιαχτός που έχουν ξασηκώσει κάνει τις κινήσεις της κυβέρνησης να φαντάζουν σχεδόν ριζοσπαστικιές. Είναι όμως έτσι τα πράγαμτά; Σε καμιά περίπτωση. Η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δεν αποτοιχίζεται ούτε στο ελάχιστο από τη λογική της ΕΕ - φρούριο, που ναρκοθετεί σύνορα και επιδίδεται σε απήνη διωγμό μεταναστών, οι οποίοι αναγκάζονται σε βίαιο εκπατρισμό εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ. Δεν κάνει ούτε ένα βήμα για να πάψει η υπερεκμετάλλευση των αλλοαδαπών εργατών από το κεφάλαιο, για να σταματήσει η λογική που θέλει τους μετανάστες να είναιο αναλώσιμοι, κρέας στις μηχανές της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο στ΄'οχος του νέου νόμου είναι ένας: να αμβλύνει κάπως τις πιο ακραίες αδικίες που γίνονται σε βάρος των μεταναστών, καθώς η Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα στις χώρες της ΕΕ, βρίσκεται στην προτελευταία θέση βάσει των επιδόσεων για το καθεστώς και τις προϋποθέσεις πολιτογράφησης των αλλοδαπών. Με άλλα λόγια, το ελληνικό κράτος αρνούνταν συστηματικά να δώσει ιθαγένεια σε διαμένοντες μακράς διάρκειας αλλοδαπούς, αλλά και στα παιδιά τους, που γεννιούνται εδώ. Η κατάσταση που ίσχυε ήταν η εξής: Η δεύτερη γενιά μεταναστών στην Ελλάδα είχε το δικαίωμα υποβολής αίτησης μετά τα 18 έτη και ελάχιστες πιθανότητες απόκτησης ιθαγένειας. Η πρώτη γενιά, αντιμετωπίζοντας του ίδιους σκόπελους, μπορούσε να αιτηθεί μόνο μετά από δεκαετή παραμονή στη χώρα. Επίσης, οι μετανάστες δεν είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Για να καταλάβουμε στην ουσία τι ακριβώς συνέβαινε μέχρι τώρα, διαφωτιστικά είναι τα λεχθέντα του Συνηγόρου του Πολίτη, Γ. Καμίνη, που ανέφερε ότι εκκρεμούν 150.000 αιτήσεις απονομής ιθαγένειςα σε αλβανούς βορειοηπηρώτες και έχουν δοθεί έως τώρα μόλις 30.000.
Με το νέο νόμο, αντί να λυθεί το πρόβλημα και να δοθεί ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά μεταναστών, εφόσον το επιθυμούν - αντί να αναγνωριστούν/κατοχυρωθούν πλήρη κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά δικαιώματα στους μετανάστες, γίνονται απλά κάποιες μικροδιορθώσεις σε ένα άδικο και ανάλγητο σύστημα που αναπαράγει τις ανισότητες και τον αποκλεισμό των μεταναστών. Τα μέτρα αφορούν αποκλειστικά μια μειοψηφία, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των μεταναστών πετιέται απ' έξω, λόγω των αυστηρότατων προϋποθέσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το δικαίωμα της ιθαγένειας για τους μετανάστες 1ης και 2ης γενιάς έχει ως βασική προϋπόθεση την 5ετή συνεχή, μόνιμη και νόμιμη παραμονή στη χώρα - στην πρώτη περίπτωση του ίδιου του μετανάστη, στη δεύτερη, ενός εκ των δύο γονέων του παιδιού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μετά την ψήφιση του νόμου μόλις το 1/3 εκ των μεταναστών θα έχουν δικαίωμα να αιτηθούν ιθαγένεια για τους ίδιους ή για τα παιδιά τους, αφού σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Μαρτης 2009): Μόλις 363.700 άδειες παραμονής βρίσκονται σε ισχύ, 314.568 είναι σε επεξεργασία, 140.000μετανάστες έχασαν τη "νομιμότητα", περίπου 43.000 είναι οι αιτούντες άσυλο (για τους οποίους δεν γίνεται λόγος), ενώ όσοι δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα υπολογίζονται στις 200.000. Τέλος, ερωτηματικά προκαλέι η ρήτρα, που κάνει λόγο για μη απόδοση ιθαγένειας "για λόγους εθνικής ασφάλειας".
Οι φραγμοί, όμως, δεν σταματούν εδώ, καθώς η απόκτηση νομιμοποιητικών εγγράφων προσομοιάζει με... Γολγοθά, εφόσον απαιτούνται 150-200 λενσημα το χρόνο - αριθμός που δύσκολα συμπληρώνεται σε περίοδο κρίσης - εντεινόμενης ανεργίας και εκτεταμένης μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, στην οποία εξαναγκάζονται συχνότατα οι μετανάστες. Το γεγονός δε ότι η διαδικασία απόκτησης "νομιμότητας" είναι αμφίβολη και ανακλητή (επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα), έχει ως αποτέλεσμα, αξαιτίας απώλειας λίγων ενσήμων, να χάνουν οι μετανάστες τα έγγραφα, οπότε η συμπλήρωση 5ετούς συνεχούς νόμιμης διαμονής να είναι εξαιρετικά δύσκολη. Τορπιλίζεται έτσι εύκολα η απόκτηση ιθαγένειας και για τους γονείς και για τα παιδιά τους. Και δεν είναι μόνον αυτό, καθώς, όπως τονίζει ο γενικός γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ανδρέας Τάκης, "η πενταετής νόμιμη παραμονή δίνει μόνο το δικαίωμα υποβολής αίτησης και όχι ιθαγένειας", άρα δεν είναι απίθανο να συντηρηθεί μια κατάσταση όπου θα δίνεται ένα δικαίωμα (αίτηση για ιθαγένεια) το οποίο όμως θα αποδίδεται με το σταγονόμετρο.
Όσο δε το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθει και αυτό κουτσουρεμένο θα είναι, καθώς: Προς ώρας οι μετανάστες δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές, ενώ στις δημοτικές δεν θα πορούν να "κατεβούν" για Δήμαρχοι και πρόεδροι δημοτικών συμβουλίων. Επιπλέον, για την απόδοση του δικαιώματος υπάρχουν προϋποθέσεις που θυμίζουν "πιστοποιητικά κοινωνικών φρανημάτων". Όπως εξηγεί με... υπερηφάνεια ο γενικός γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής, "η πολιτογράφηση διενεργείται μόνον εξατομικευμένα και κατόπιν διεξοδικής έρευνας, που μπορεί να διαρκέσει έως και δύο χρόνια, και μόνον εφόσον συντρέχουν σειρά κριτηρίων, πιο απαιτητικών και εξειδεκευμένων από την απλή διερεύνηση του "ήθους και της προσωπικότητας" του ισχύοντος κώδικα, διασφαλίζοντας ότι όσοι πολιτογραφούνται Έλληνες θα έχουν πραγματικά πλήρως ενταχθεί και σε θέση να ασκήσουν σοβαρά τα δικαιώματα του πολίτη".
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι ο νόμος του ΠΑΣΟΚ δεν λύνει ουσιαστικά τα προβλήματα που υπάρχουν. Αντίθετα, διασπάει ακόμη πιο έντονα τους μετανάστες σε "νόμιμους" και "παράνομους", δυσκολεύοντας την πάλη τους για πλήρη διακαιώματα σε όλους χωρίς προϋποθέσεις. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ακολουθεί τη λογική του μαστιγίου και του καρότου, καθώς, παράλληλα με το νέο νόμο, θα εφαρμοστούν ακόμη πιο αυστηρά μέτρα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού "Προστασίας του Πολίτη": "Η Ελλάδα δεν είναι μια εύκολη δίοδος στην Ευρώπη και για αυτό έχουμε πάρει σειρά μέτρων".
Η Αριστερά, και ιδιαίτερα η αντικαπιταλιστική, θα πρέπει να έρθει σε ρήξη με τη λογική που βλέπει θετικά τα μέτρα (ΣΥΝ) και επαναπαύεται, αλλά και με τις κριτικές αποστάσεις που όμως δεν εκφράζονται στο δρόμο (ΚΚΕ). Είναι αναγκαίο να βρει διαυλους με τους αλλοδαπούς εργάτες και να διεξάγει πάλη για πλήρη δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες, ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά, νομιμοποίηση τώρα όλων των μεταναστών, απόδοση ασύλου στους πρόσφυγες, ίση αμοιβή για ίση δουλειά, άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και "παράνομους", όπως και σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας, κατάργηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ (FRONTEX, Σύμφωνο Μετανάστευσης τη ΕΕ, ΚανονισμόςΔουβλίνου ΙΙ, Συνθήκη Σένγκεν).
Οι κραυγές των εθνικιστών, ρατσιστών και ακροδεξιών κρύβουν την πολιτική κατά των μεταναστών του ΠΑΣΟΚ
Για αλλαγή σελίδας στη μεταναστευτική πολιτική κάνουν λόγο στο κυβερνητικό στρατόπεδο μετά τις πρώτες εξαγγελίες για τη ψήφιση νόμου που θα αφορά στην ιθαγένεια των "νόμιμων μεταναστών" 1ης - 2ης γενιάς και στο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Μάλιστα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά την ολοκλήρωση ενός ταραχώδους διαλόγου στο πλαίσιο και της δημόσιας διαβούλευσης, προτίθεται σε λίγες μέρες να καταθέσει το νομοσχέδιο στη Βουλή. "Αν η ανέχεια και ο πόλεμος τους στέρησαν την πρώτη τους πατρίδα δεν δικαιούμαστε να τους το στερήσουμε και εμείς (...) Οι μετανάστες αποτελούν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παραγωγικής Ελλάδας, όσο δεν τους εντάσσουμε αρμονικά στην κοινωνία μας τόσο δημιουργούνται ρήγματα στη συνοχή της", δήλωσε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο, επιδιώκοντας να του αποδοθούν εύσημα κοινωνικής ευαισθησίας.
Ένας καλόπιστος παρατηρητής της κυβερνητικής πολιτικής με κοινωνικές και ανθρωπιστικές ευαισθησίες, δεν θα ήταν δύσκολο να θεωρήσει θετικό βήμα το νομοσχέδιο - εφόσον μάλιστα έχει γνώση των άθλιων συνθηκών κάτω από τις οποίες ζουν χιλιάδες μετανάστες στη χώρα (παρανομία, απόλυτη εξαθλίωση, υπερεκμετάλλευση, αυταρχική αστυνομική αντιμετώπιση). Η εντύπωσή του αυτή, θα ενισχυόταν κιόλας αν συνυπολόγιζε τους "εχθρούς" των νέων μέτρων - ένα σμάρι αποτελούμενο από φονταμενταλιστές παπάδες, κάθε λογής φασιστοειδή και παράνομες εθνικιστικπές ομάδες, που μαζί με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, δεν χάνουν ευκαιρία να στάζουν ξενοφοβική και ρατσιστική χολή.
Με ποιους να ταχθεί λοιπόν; Με τη ΝΔ, η οποία συρόμενη από το στενό μαρκάρισμα του εταίρου ένοικου της πολυκατοικίας, προβάλλει δια στόματος του προέδρου της, Α. Σαμαρά, κατηγοριματικά αντίθετη ακόμη και με τον άτολμο νόμο (κύριο σημείο της διαφωνίας της είναι η αναγνώριση του δικαιώματος του εκλέγειν - εκλέγεσθαι, αλλά και το ελάχιστο όριο των 5 ετών για την απόκτηση ιθαγένειας), υποστηρίζοντας ότι θα τον καταψηφίσει στη Βουλή και θα τον καταργήσει όταν βγει κυβέρνηση; Ή με τη μισαλλόδοξη, ρατσιστική, λαϊκίστικη επιχειρηματολογία του προέδρου του, Γ. Καρατζαφέρη, που κάνει λόγο: Πρώτον για "500 χιλιάδες νέους ανέργους που θα προστεθούν στον ΟΑΕΔ", αποσιωπώντας τα ευρύματα ερευνών της ΕΣΥΕ (έρευνα για τη "θέση στην αγορά εργασίας των μεταναστών και των άμεσων απογόνων τους"), που αποδεικνύουν ότι τα άτομα με ξένη ιθαγένεια μικρότερο ποσοστό ανεργίας (6,3%) και μεγαλύτερο ποσοτό απασχόλησης (63%). Και δεύτερον, για απειλή της εθνικής κυριαρχίας και αλλοίωση της "ελληνικής φυλής", ξεθάβοντας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας σκοταδιστικές και ανιστορικές αντιλήψεις, που κάνουν λόγο για συνέχεια της ελληνικής φυλής από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σαν να είναι οι κάτοικοι του γεωγραφικού χώρου που σήμερα ονομάζεται Ελλάδα φορείς ενός ιδιαίτερου ελληνικού DNA, με επακόλουθο αυτής της συλλογιστικής τον ορισμό της ατομικής και κοινωνικής ταυτότητας, της περιουσίας, των πολιτικών δικαιωμάτων, με βάση την καταγωγή (το αίμα) κι όχι τον τόπο.
Αν και άιολα λοιπόν τα επιχειρήματα των αντιπάλων, ωστόσο ο κουρνιαχτός που έχουν ξασηκώσει κάνει τις κινήσεις της κυβέρνησης να φαντάζουν σχεδόν ριζοσπαστικιές. Είναι όμως έτσι τα πράγαμτά; Σε καμιά περίπτωση. Η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δεν αποτοιχίζεται ούτε στο ελάχιστο από τη λογική της ΕΕ - φρούριο, που ναρκοθετεί σύνορα και επιδίδεται σε απήνη διωγμό μεταναστών, οι οποίοι αναγκάζονται σε βίαιο εκπατρισμό εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ. Δεν κάνει ούτε ένα βήμα για να πάψει η υπερεκμετάλλευση των αλλοαδαπών εργατών από το κεφάλαιο, για να σταματήσει η λογική που θέλει τους μετανάστες να είναιο αναλώσιμοι, κρέας στις μηχανές της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο στ΄'οχος του νέου νόμου είναι ένας: να αμβλύνει κάπως τις πιο ακραίες αδικίες που γίνονται σε βάρος των μεταναστών, καθώς η Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα στις χώρες της ΕΕ, βρίσκεται στην προτελευταία θέση βάσει των επιδόσεων για το καθεστώς και τις προϋποθέσεις πολιτογράφησης των αλλοδαπών. Με άλλα λόγια, το ελληνικό κράτος αρνούνταν συστηματικά να δώσει ιθαγένεια σε διαμένοντες μακράς διάρκειας αλλοδαπούς, αλλά και στα παιδιά τους, που γεννιούνται εδώ. Η κατάσταση που ίσχυε ήταν η εξής: Η δεύτερη γενιά μεταναστών στην Ελλάδα είχε το δικαίωμα υποβολής αίτησης μετά τα 18 έτη και ελάχιστες πιθανότητες απόκτησης ιθαγένειας. Η πρώτη γενιά, αντιμετωπίζοντας του ίδιους σκόπελους, μπορούσε να αιτηθεί μόνο μετά από δεκαετή παραμονή στη χώρα. Επίσης, οι μετανάστες δεν είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Για να καταλάβουμε στην ουσία τι ακριβώς συνέβαινε μέχρι τώρα, διαφωτιστικά είναι τα λεχθέντα του Συνηγόρου του Πολίτη, Γ. Καμίνη, που ανέφερε ότι εκκρεμούν 150.000 αιτήσεις απονομής ιθαγένειςα σε αλβανούς βορειοηπηρώτες και έχουν δοθεί έως τώρα μόλις 30.000.
Με το νέο νόμο, αντί να λυθεί το πρόβλημα και να δοθεί ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά μεταναστών, εφόσον το επιθυμούν - αντί να αναγνωριστούν/κατοχυρωθούν πλήρη κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά δικαιώματα στους μετανάστες, γίνονται απλά κάποιες μικροδιορθώσεις σε ένα άδικο και ανάλγητο σύστημα που αναπαράγει τις ανισότητες και τον αποκλεισμό των μεταναστών. Τα μέτρα αφορούν αποκλειστικά μια μειοψηφία, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των μεταναστών πετιέται απ' έξω, λόγω των αυστηρότατων προϋποθέσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το δικαίωμα της ιθαγένειας για τους μετανάστες 1ης και 2ης γενιάς έχει ως βασική προϋπόθεση την 5ετή συνεχή, μόνιμη και νόμιμη παραμονή στη χώρα - στην πρώτη περίπτωση του ίδιου του μετανάστη, στη δεύτερη, ενός εκ των δύο γονέων του παιδιού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μετά την ψήφιση του νόμου μόλις το 1/3 εκ των μεταναστών θα έχουν δικαίωμα να αιτηθούν ιθαγένεια για τους ίδιους ή για τα παιδιά τους, αφού σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Μαρτης 2009): Μόλις 363.700 άδειες παραμονής βρίσκονται σε ισχύ, 314.568 είναι σε επεξεργασία, 140.000μετανάστες έχασαν τη "νομιμότητα", περίπου 43.000 είναι οι αιτούντες άσυλο (για τους οποίους δεν γίνεται λόγος), ενώ όσοι δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα υπολογίζονται στις 200.000. Τέλος, ερωτηματικά προκαλέι η ρήτρα, που κάνει λόγο για μη απόδοση ιθαγένειας "για λόγους εθνικής ασφάλειας".
Οι φραγμοί, όμως, δεν σταματούν εδώ, καθώς η απόκτηση νομιμοποιητικών εγγράφων προσομοιάζει με... Γολγοθά, εφόσον απαιτούνται 150-200 λενσημα το χρόνο - αριθμός που δύσκολα συμπληρώνεται σε περίοδο κρίσης - εντεινόμενης ανεργίας και εκτεταμένης μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, στην οποία εξαναγκάζονται συχνότατα οι μετανάστες. Το γεγονός δε ότι η διαδικασία απόκτησης "νομιμότητας" είναι αμφίβολη και ανακλητή (επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα), έχει ως αποτέλεσμα, αξαιτίας απώλειας λίγων ενσήμων, να χάνουν οι μετανάστες τα έγγραφα, οπότε η συμπλήρωση 5ετούς συνεχούς νόμιμης διαμονής να είναι εξαιρετικά δύσκολη. Τορπιλίζεται έτσι εύκολα η απόκτηση ιθαγένειας και για τους γονείς και για τα παιδιά τους. Και δεν είναι μόνον αυτό, καθώς, όπως τονίζει ο γενικός γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ανδρέας Τάκης, "η πενταετής νόμιμη παραμονή δίνει μόνο το δικαίωμα υποβολής αίτησης και όχι ιθαγένειας", άρα δεν είναι απίθανο να συντηρηθεί μια κατάσταση όπου θα δίνεται ένα δικαίωμα (αίτηση για ιθαγένεια) το οποίο όμως θα αποδίδεται με το σταγονόμετρο.
Όσο δε το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθει και αυτό κουτσουρεμένο θα είναι, καθώς: Προς ώρας οι μετανάστες δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές, ενώ στις δημοτικές δεν θα πορούν να "κατεβούν" για Δήμαρχοι και πρόεδροι δημοτικών συμβουλίων. Επιπλέον, για την απόδοση του δικαιώματος υπάρχουν προϋποθέσεις που θυμίζουν "πιστοποιητικά κοινωνικών φρανημάτων". Όπως εξηγεί με... υπερηφάνεια ο γενικός γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής, "η πολιτογράφηση διενεργείται μόνον εξατομικευμένα και κατόπιν διεξοδικής έρευνας, που μπορεί να διαρκέσει έως και δύο χρόνια, και μόνον εφόσον συντρέχουν σειρά κριτηρίων, πιο απαιτητικών και εξειδεκευμένων από την απλή διερεύνηση του "ήθους και της προσωπικότητας" του ισχύοντος κώδικα, διασφαλίζοντας ότι όσοι πολιτογραφούνται Έλληνες θα έχουν πραγματικά πλήρως ενταχθεί και σε θέση να ασκήσουν σοβαρά τα δικαιώματα του πολίτη".
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι ο νόμος του ΠΑΣΟΚ δεν λύνει ουσιαστικά τα προβλήματα που υπάρχουν. Αντίθετα, διασπάει ακόμη πιο έντονα τους μετανάστες σε "νόμιμους" και "παράνομους", δυσκολεύοντας την πάλη τους για πλήρη διακαιώματα σε όλους χωρίς προϋποθέσεις. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ακολουθεί τη λογική του μαστιγίου και του καρότου, καθώς, παράλληλα με το νέο νόμο, θα εφαρμοστούν ακόμη πιο αυστηρά μέτρα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού "Προστασίας του Πολίτη": "Η Ελλάδα δεν είναι μια εύκολη δίοδος στην Ευρώπη και για αυτό έχουμε πάρει σειρά μέτρων".
Η Αριστερά, και ιδιαίτερα η αντικαπιταλιστική, θα πρέπει να έρθει σε ρήξη με τη λογική που βλέπει θετικά τα μέτρα (ΣΥΝ) και επαναπαύεται, αλλά και με τις κριτικές αποστάσεις που όμως δεν εκφράζονται στο δρόμο (ΚΚΕ). Είναι αναγκαίο να βρει διαυλους με τους αλλοδαπούς εργάτες και να διεξάγει πάλη για πλήρη δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες, ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά, νομιμοποίηση τώρα όλων των μεταναστών, απόδοση ασύλου στους πρόσφυγες, ίση αμοιβή για ίση δουλειά, άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και "παράνομους", όπως και σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας, κατάργηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ (FRONTEX, Σύμφωνο Μετανάστευσης τη ΕΕ, ΚανονισμόςΔουβλίνου ΙΙ, Συνθήκη Σένγκεν).
ΠΡΙΝ 24/01/2010
.png)
