Πρόκειται για ένα έως δύο εκατομμύρια ανθρώπους, οι περισσότεροι από αφρικανικές χώρες. Η κυβέρνηση έδωσε εντολή στις τοπικές αρχές να κατεδαφίσουν άμεσα τα καταλύματα στα οποία βρίσκουν καταφύγιο . Οι περισσότεροι βρίσκονται στη Λιβύη ως τμήμα της προσπάθειάς τους να περάσουν στο ευρωπαϊκό όνειρο.
Το τελευταίο διάστημα η Ευρωπαϊκή Ένωση αναθερμαίνει διαρκώς τις σχέσεις της με τον κάποτε τρομοκράτη Καντάφι, με σκοπό να μετατοπίσει νοτιότερα τα τείχη της ευρώπης-φρούριο (βλέπε επίσκεψη Καντάφι στο Παρίσι, δωρεάν παραχώρηση πλοίων και οχημάτων από την Ε.Ε. στη Λιβύη για φρούρηση των συνόρων, επιχορηγήσεις για κατασκευές φυλακών -πάνω από 60.000 μετανάστες χωρίς χαρτιά κρατούνται σε φυλακές της Λιβύης).
Πέρα από τους μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται στη Λιβύη ως ενδιάμεσο σταθμό για την Ευρώπη, ένα άλλο ποσοστό βρίσκεται στη χώρα αρκούμενο να εξασφαλίσει στοιχειώδεις όρους επιβίωσης στη ''Τζαμαχιρία'', ενώ ένα άλλο, αρκετά μεγάλο ποσοστό, έχει περάσει τα σύνορα για να ξεφύγει από τους πολέμους σε Ερυθραία, Σομαλία και Σουδάν. Στις 17 Γενάρη η Human Rights Watch ανακοίνωσε ότι «η μαζική απέλαση από τη Λιβύη θα θέσει άγνωστο αριθμό ατόμων σε άμεσο κίνδυνο» προσθέτοντας ότι η Λιβύη δεν έχει καν υπογράψει τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες.
Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, έντονες ανησυχίες υπάρχουν ιδιαίτερα για τους πρόσφυγες από την Ερυθραία. Σε μια χαρακτηριστική περίπτωση, πριν τρία χρόνια, πρόσφυγες προς απέλαση στην Ευθραία κατέλαβαν με έφοδο το αεροπλάνο που τους μετέφερε και το υποχρέωσαν να προσγειωθεί στο Σουδάν, όπου η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίστηκε καθεστώς πρόσφυγα σε 60 από τους απελαθέντες.
Πηγές: Human Wrights Watch
και www.nytimes.com