17 Ιανουαρίου 2008
Άνθρωποι στην Αρμενία ξυλοκοπούνται και φυλακίζονται εξαιτίας των πιστεύω τους. Μέλη της θρησκευτικής οργάνωσης Μάρτυρες του Ιεχωβά πέφτουν όλο και περισσότερο θύματα καταπατήσεων των δικαιωμάτων τους στην ελευθερία της έκφρασης, της συνείδησης και στην προσωπική ελευθερία, ανέφερε η Διεθνής Αμνηστία σε νέα έκθεσή της.
Η έκθεση «Αρμενία: Ο φόβος της ελευθερίας της συνείδησης και της ανεξιθρησκίας: παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Μαρτύρων του Ιεχωβά» αναφέρει τις ανησυχίες της διεθνούς οργάνωσης σε σχέση με τις διακρίσεις κατά των Μαρτύρων του Ιεχωβά, οι οποίοι υπολογίζονται σε 9.000 στη χώρα. Στο επίκεντρο των ανησυχιών βρίσκονται τα ζητήματα των αντιρρησιών συνείδησης και της ατιμωρησίας που σχετίζεται με τις σωματικές επιθέσεις κατά Μαρτύρων του Ιεχωβά.
«Ολοένα και περισσότεροι νεαροί Μάρτυρες του Ιεχωβά φυλακίζονται για ακόμα μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα γιατί η πίστη τους τούς απαγορεύει να υπηρετήσουν στο στρατό. Καθώς προς το παρόν δεν υπάρχει πραγματική μη στρατιωτική εναλλακτική υπηρεσία στην Αρμενία, η Διεθνής Αμνηστία τους θεωρεί κρατούμενους συνείδησης και καλεί για την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή τους,» δήλωσε ο Λόρενς Μπρόερς, ερευνητής της Διεθνούς Αμνηστίας για την Αρμενία.
Ως μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Αρμενία έχει αναλάβει την υποχρέωση να παρέχει πραγματική μη στρατιωτική εναλλακτική υπηρεσία στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία σε όσους τα πιστεύω δεν τους επιτρέπουν να φέρουν όπλα. Όμως, η εναλλακτική υπηρεσία της Αρμενίας βρίσκεται ακόμα υπό τον έλεγχο του στρατού, γεγονός που την κάνει μη συμβατή με τα πιστεύω των Μαρτύρων του Ιεχωβά και άλλων. Από τις 26 Σεπτεμβρίου 2007, 82 Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι φυλακισμένοι ως αντιρρησίες συνείδησης στην Αρμενία.
«Όλοι όσοι έχουν φυλακιστεί άδικα πρέπει να απελευθερωθούν αμέσως και να λάβουν ικανοποιητική αποζημίωση. Οι αρμενικές αρχές πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι δεν αρνούνται να τους δώσουν τα απαραίτητα έγγραφα ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματά τους ως πολίτες, όπως αυτά της ελευθερίας της μετακίνησης, για το οποίο απαιτείται διαβατήριο και το δικαίωμα να δουλέψουν στο δημόσιο ή να παντρευτούν,» πρόσθεσε ο Λόρενς Μπρόερς.
Καθώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν επεκτείνει τις δραστηριότητές τους μετά την καταχώρισή τους ως θρησκευτική οργάνωση το 2004, φαίνεται να αυξάνονται τόσο οι φραστικές όσο και οι σωματικές επιθέσεις κατά των πιστών. Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί για τις καταγγελίες ότι η αστυνομία δεν ερευνά πλήρως και αμερόληπτα τις
υποθέσεις και δε διώκει ποινικά, όπου απαιτείται, τους υπεύθυνους για αυτές τις καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς στέλνουν το μήνυμα ότι οι επιθέσεις και οι γενικότερες διακρίσεις είναι επιτρεπτές.
«Οι αρμενικές αρχές παραγνωρίζουν το γεγονός ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γίνονται κατά τα φαινόμενα στόχοι ακόμα και από την Αρμενική Αποστολική Εκκλησία. Η αναγνώριση της κατάστασης αυτής είναι απαραίτητο βήμα για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και της ατιμωρησίας,» συμπλήρωσε ο Λόρενς Μπρόερς.
Η Διεθνή Αμνηστία καλεί τις αρχές της Αρμενίας:
- να θεσπίσουν μια πραγματικά μη στρατιωτική και μη τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία,
- να διασφαλίσουν την άμεση, πλήρη και αμερόληπτη διερεύνηση των επιθέσεων και να κάνουν διώξεις κατά των υπευθύνων για τις επιθέσεις ως πρώτο βήμα για να σταματήσει η ατιμωρησία όσων βιαιοπράγησαν κατά Μαρτύρων του Ιεχωβά,
- να διασφαλίσουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και άλλες εγγεγραμμένες θρησκευτικές ομάδες μπορούν να ασκούν τα δικαιώματά τους χωρίς διακρίσεις και χωρίς εμπόδια.
Αντιρρησίες συνείδησης
Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί αντιρρησία συνείδησης κάθε άνθρωπο που, για λόγους συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης, αρνείται να εκτελέσει υπηρεσία σε ένοπλες δυνάμεις ή να έχει οποιαδήποτε άλλη άμεση ή έμμεση συμμετοχή σε πολέμους ή ένοπλες συγκρούσεις. Περιλαμβάνονται και οι κληρωτοί ή επαγγελματίες στρατιώτες που αναπτύσσουν αντίρρηση συνείδησης μετά την κατάταξή τους στις ένοπλες δυνάμεις. Σε κάθε περίπτωση που ένα τέτοιο άτομο τίθεται υπό κράτηση ή φυλακίζεται αποκλειστικά και μόνο επειδή του έχουν στερήσει ή αρνηθεί το δικαίωμά του να δηλώσει αντίρρηση συνείδησης ή να υπηρετήσει μια γνήσια πολιτική εναλλακτική υπηρεσία που δεν είναι τιμωρητικής ή μεροληπτικής διάρκειας ή φύσης, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί τον άνθρωπο αυτόν κρατούμενο συνείδησης και ζητά την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή του.
Η κατάσταση στην Ελλάδα
Ο ελληνικός νόμος προβλέπει εναλλακτική πολιτική κοινωνική υπηρεσία, η οποία όμως βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Εθνικής ’μυνας και χαρακτηρίζεται ως τιμωρητική καθώς έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια και μεροληπτική φύση. Η διαχείριση της εναλλακτικής υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων της εξέτασης των αιτήσεων και κάθε πιθανής επακόλουθης δικαστικής εξέλιξης, υπάγεται εξ' ολοκλήρου σε στρατιωτικές αρχές, γεγονός που δε συμβαδίζει με τα διεθνή πρότυπα και με τις συστάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Οι πλειονότητα των αιτούντων για εναλλακτική θητεία στην Ελλάδα προβάλλουν θρησκευτικούς λόγους για την αντίρρησή τους στη στρατιωτική θητεία και αναγνωρίζονται ως τέτοιοι. Όμως ο μικρός αριθμός αιτήσεων από αντιρρησίες συνείδησης που επικαλούνται ιδεολογικούς λόγους απορρίπτονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Οι αντιρρησίες συνείδησης που δεν αναγνωρίζονται ως τέτοιοι και οι οποίοι δεν υπηρετούν αντιμετωπίζουν διώξεις και στερούνται θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως να ταξιδεύουν εκτός συνόρων, να εκδώσουν διαβατήριο και το δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
.png)
