ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Το κτύπημα των λιμενεργατών από τα ΜΑΤ μήνυμα αντιλαϊκής πυγμής από ΝΔ
Τα ψέματα τελείωσαν.
Η κυβέρνηση Καραμανλή κάνει επίδειξη πυγμής απέναντι στους εργαζομένους, για να πείσει την οικονομική ολιγαρχία ότι – παρά τους κλυδωνισμούς και τη μεγάλη φθορά που έχει υποστεί – παραμένει ικανή να περάσει το αναγκαίο για το κεφάλαιο πακέτο των «μεταρρυθμίσεων». Το 2008 είναι η κρίσιμη χρονιά. «Αν χαθεί το 2008, χάνεται η τετραετία», προειδοποιεί η ‘Καθημερινή’ την προηγούμενη Κυριακή.
Κίνηση πρώτη: Η επίθεση της αστυνομίας, με θύελλα χημικών την Παρασκευή το βράδυ στο λιμάνι του Πειραιά, αποτελεί σαφή ένδειξη προθέσεων της κυβέρνησης: Να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση διά πυρός και σιδήρου! Πάνω από 1.500 εργαζόμενοι είχαν συγκεντρωθεί έξω από το κτίριο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, όπου συνεδρίαζε το ΔΣ για να προκηρύξει τον διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης. Πολλοί λιμενεργάτες, εργαζόμενοι του Πειραιά (υπήρχε κάλεσμα και του Εργατικού Κέντρου) και μαχητική παρουσία της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Στο αίτημα των εργαζομένων να περάσει αντιπροσωπεία που θα καταθέσει τα αιτήματά τους στο ΔΣ (είχε κατέβει και ο δήμαρχος Πειραιά, Π. Φασούλας, νο0μαρχία κ.λπ.) η απάντηση της κυβέρνησης ήταν χημικός πόλεμος! Έπνιξαν στα ασφυξιογόνα τους διαδηλωτές, οι οποίοι ανασυγκροτήθηκαν και πραγματοποίησαν πορεία. Ενδεικτικός της οργής και των αγωνιστικών διαθέσεων των λιμενεργατών ήταν ότι δεν υποχώρησαν, έβαλαν φωτιά σε κάδους και έσπασαν πεζοδρόμια για να αντιμετωπίσουν την επίθεση της αστυνομίας.
Κίνηση δεύτερη: Την Τρίτη ο Γ. Αλογοσκούφης, εξερχόμενος από το …βιντεοκλάμπ Μαξίμου ζήτησε από τους εργαζομένους που κατασπαράσσονται από την ακρίβεια «κοινωνική υπευθυνότητα»(!), να μην πάρουν αυξήσεις που θα «τροφοδοτήσουν τον πληθωρισμό»! Η γραμμή της ΝΔ είναι για αυξήσεις μέχρι 3%, όταν ήδη ο επίσημος ψευτο-τιμάριθμος τρέχει κοντά στο 4%.
Κίνηση τρίτη: Σκέτη απογοήτευση, για όσους περίμεναν κυβερνητικά δώρα στο Ασφαλιστικό, ήταν όσα είπε η νέα υπουργός Απασχόλησης. Την πολιτική ευθύνη παίρνει τώρα ο πρωθυπουργός, ο οποίος θα παρουσιάσει την κυβερνητική πολιτική στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για το Ασφαλιστικό και στις αρχές Φλεβάρη θα κατατεθεί το νομοσχέδιο. Όσο για τις κυβερνητικές κατευθύνσεις αυτές, όπως σημείωσε ο Γ. Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ, κινούνται στο πλαίσιο του σχεδίου Μαγγίνα! Άνθρακες ο θησαυρός λοιπόν… Αλλά εάν τελείωσε ο διάλογος από τη μεριά της κυβέρνησης (πόσω μάλλον από τη μεριά των εργαζομένων), έρχεται στο προσκήνιο η ανάγκη της εργατικής αντεπίθεσης τώρα.
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δεν μπορούν να δώσουν αυτή τη μάχη. Δεν είναι μόνο ζήτημα αγωνιστικού αφοπλισμού. Το ίδιο το περιεχόμενο είναι τελείως λάθος και δεν εκφράζει τα εργατικά συμφέροντα. Το δικό τους τρίπτυχο (απέναντι στο τρίπτυχο του Καραμανλή αντιασφαλιστικό – λιτότητα – ιδιωτικοποιήσεις) είναι εφαρμογή του νόμου Ρέππα (με μικρές βελτιώσεις), αυξήσεις 10% (που ύστερα από τα παζάρια πέφτουν στο …0,77 ευρώ) και ένα δειλό «όχι» στις ιδιωτικοποιήσεις των επιχειρήσεων κοινωνικής και εθνικής σημασίας (αν και δεν έκαναν τίποτα όταν αυτές ιδιωτικοποιούνταν κομμάτι – κομμάτι). Ειδικά για το Ασφαλιστικό, ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ επιμένουν στην εφαρμογή του αντεργατικού νόμου Ρέππα (που μειώνει τις συντάξεις, αυξάνει τα όρια και ενοποιεί αντιδραστικά ταμεία) παζαρεύοντας να μην αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές και να θεσπισθεί ο «κουμπαράς» για την ενίσχυση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
Απέναντι στον τεράστιο πλούτο που παράγεται από τους εργαζομένους και προκλητικά συσσωρεύεται από το κεφάλαιο, απέναντι στη νέα φτώχεια και τη διαρκή αντεργατική λεηλασία, το εργατικό κίνημα πρέπει να διαμορφώσει ένα άλλο «τρίπτυχο», με κεντρικό σύνθημα να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο, δικό μας πλούτο! Για ματαίωση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης Καραμανλή, την κατάργηση του νόμου Ρέππα (επίσης του Σιούφα και όλων των αντεργατικών ρυθμίσεων), για αύξηση των συντάξεων και μείωση του χρόνου εργασίας. Για πραγματικές αυξήσεις, με στόχο τα 1.400 ευρώ βασικό μισθό και κατώτερη σύνταξη και διεκδίκηση αυξήσεων τώρα 50% στους κατώτερους μισθούς και μεροκάματα. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
Με γραμμή άμεσης κλιμάκωσης των αγώνων και απεργία τον Φλεβάρη. Με γενικές συνελεύσεις όλων των σωματείων και συγκρότηση επιτροπών αγώνα. Με ξέσπασμα και υποστήριξη από όλους κλαδικών αγώνων (όπως των λιμενεργατών, της Ολυμπιακής, των βιβλιοϋπαλλήλων). Με ανεξάρτητο από τον υποταγμένο συνδικαλισμό συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων.
«Εμείς οι εργαζόμενοι το όπλο που έχουμε είναι η ενότητα και ο αγώνας. Δυστυχώς, όλα τα τελευταία χρόνια δείχνουμε αδύναμοι γιατί ο κάθε κλάδος και ο κάθε χώρος παλεύει μόνος του όταν δέχεται μια επίθεση. Οι τριτοβάθμιες οργανώσεις του συνδικαλιστικού κινήματος δεν συντονίζουν και δεν ενώνουν τις αντιστάσεις, βρίσκονται μακριά από τις απαιτήσεις των καιρών. Αυτός είναι και ο λόγος που συγκροτήσαμε την Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα», τονίζεται στο ψήφισμα της Πρωτοβουλίας που μοιράστηκε την Παρασκευή στο λιμάνι. Η Πρωτοβουλία πραγματοποιεί συνάντηση την Τετάρτη, στις 8:00 μ.μ. στα γραφεία των Βιβλιοϋπαλλήλων (Μεσολογγίου 5).
Με αυτή τη λογική οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος και η αντικαπιταλιστική Αριστερά απευθύνει πρόσκληση κοινής δράσης, για μια νέα ταξική αγωνιστική ενότητα στη βάση των εργαζομένων σε όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα στις δυνάμεις της Αριστεράς. Η Αυτόνομη Παρέμβαση και ο ΣΥΡΙΖΑ επωμίζονται τεράστιες ευθύνες όσο συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες. Το ΠΑΜΕ, παρά τη θετική του διαφοροποίηση από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, παραμένει σαν ένα ακίνητο φρούριο, ικανό για διαμαρτυρία, αλλά ανίκανο να συμβάλλει σε κλαδικούς και συνολικούς νικηφόρους αγώνες, σε μια ανεξάρτητη αγωνιστική συσπείρωση σωματείων.
ΠΡΙΝ 13/01/2008
.png)
