29/2/08

Ιράν: Οι αρχές πρέπει να υποστηρίξουν και όχι να καταπιέσουν τις υπερασπίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων


29 Φεβρουαρίου 2008

Οι ιρανικές αρχές πρέπει να σταματήσουν την παρενόχληση προς τις γυναίκες υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να λάβουν επειγόντως τα μέτρα που απαιτούνται για την απομάκρυνση της νομοθεσίας που εισάγει διακρίσεις, την οποία προτίθενται να αλλάξουν, είπε η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεσή της.

«Αντί να χρησιμοποιούν την ισχύ τους για να καταπιέζουν και να εκφοβίζουν όσους διαμαρτύρονται ή απαιτούν τα δικαιώματά τους, η κυβέρνηση του Ιράν πρέπει να αντιμετωπίσει τις μακροχρόνιες διακρίσεις εναντίον των γυναικών στο νόμο και αλλού, οι οποίες αποτελούν το μισό πληθυσμό της χώρας» δήλωσε ο Μάλκομ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για την Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. «Πρέπει να απελευθερώσουν τις υπερασπίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν φυλακιστεί και να σταματήσουν να φυλακίζουν και να παρενοχλούν όσους ασκούν τα δικαιώματά τους στην ελευθερία της έκφρασης, ένωσης και συνάθροισης με ειρηνικό τρόπο.»

Η Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας δημοσιοποιείται, ενώ η Ρονάκ Σαφαρζαντέχ (Ronak Safarzadeh) και η Χάνα Αμπντί (Hana Abdi) - δυο Κουρδοϊρανές ακτιβίστριες - συνεχίζουν να κρατούνται χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κατηγορία, χωρίς να έχουν δικαστεί και χωρίς να έχουν καν πρόσβαση σε δικηγόρο. Συνελήφθησαν τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο 2007 γιατί άσκησαν τα δικαιώματά τους ειρηνικά.

Η διεθνής οργάνωση δημοσιοποίησε, επίσης, τα στοιχεία 12 ακτιβιστών για τα δικαιώματα των γυναικών, 11 γυναικών και ενός άνδρα, που κρατούνται ή αντιμετωπίζουν διώξεις εξαιτίας των ειρηνικών προσπαθειών τους να πιέσουν για αλλαγές στη νομοθεσία.

Σύμφωνα με την έκθεση με τίτλο «Ιράν: Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των γυναικών αψηφούν την καταστολή», οι υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ηγούνται της εκστρατείας για τον τερματισμό των νομιμοποιημένων διακρίσεων κατά των γυναικών, συχνά συλλαμβάνονται και κρατούνται αυθαίρετα, τους απαγορεύεται η πρόσβαση σε δικηγόρο, σε μέλη της οικογένειά τους και στη νόμιμη διαδικασία, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις κακοποιούνται χωρίς να τιμωρούνται οι υπεύθυνοι των υπηρεσιών ασφαλείας. Ορισμένοι έχουν διωχθεί ποινικά με ασαφείς κατηγορίες, καθώς κατηγορούνται ότι απειλούν την εθνική και δημόσια ασφάλεια, κατά τα φαινόμενα με στόχο τον εκφοβισμό τους και να τους αποτρέψουν να συνεχίσουν την εκστρατεία τους να προστατεύουν και να προωθούν τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν. ’λλοι έχουν απλά κρατηθεί χωρίς επίσημες κατηγορίες για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κατά τα οποία βρίσκονταν σε απομόνωση και τους απαγόρευαν την πρόσβαση στον έξω κόσμο, συχνά σύμφωνα με νομική διάταξη που επιτρέπει σε δικαστές να διατάσουν την επ' αόριστον ανανέωση της κράτησής τους.

Η παρενόχληση και ο εκφοβισμός των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των γυναικών από τις αρχές έχουν γίνει ακόμα πιο εμφανείς και έντονοι από τη στιγμή που ξεκίνησε η Εκστρατεία για την Ισότητα στις 27 Αυγούστου 2006 από τους ακτιβιστές. Ο στόχος της είναι η συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών Ιρανών πολιτών σε μια έκκληση που απαιτεί τον τερματισμό των διακρίσεων κατά των γυναικών στο νόμο.

Δεκάδες ακτιβιστές και υποστηρικτές έχουν συλληφθεί σε σχέση με την Εκστρατεία για την Ισότητα, ορισμένοι ενώ συνέλεγαν υπογραφές για την έκκληση. Από τον Ιανουάριο 2008, η ιστοσελίδα της εκστρατείας έχει μπλοκαριστεί από τις αρχές τουλάχιστον επτά φορές. Συχνά δεν τους δίνεται επίσημη άδεια να οργανώσουν δημόσια συνάντηση και οι ακτιβιστές της εκστρατείας συνήθως διοργανώνουν τις ακτιβιστικές συναντήσεις τους στα σπίτια υποστηρικτών, ορισμένοι εκ των οποίων στη συνέχεια δέχονται απειλητικά τηλεφωνήματα κατά τα φαινόμενα από τις υπηρεσίες ασφαλείας ή τους καλούν για ανάκριση. Τουλάχιστον μια τέτοια συνάντηση διαλύθηκε από την αστυνομία που συνέλαβε όσους ήταν παρόντες, χτυπώντας ορισμένους.

Η Διεθνής Αμνηστία ζητά αλλαγές στη νομοθεσία που εισάγει διακρίσεις, η οποία, μεταξύ άλλων, αποκλείει τις γυναίκες από τις ανώτερες κρατικές θέσεις και το διορισμό τους ως δικαστές, τους αρνείται ίσα δικαιώματα με τους άνδρες στο γάμο, στο διαζύγιο, στην κηδεμονία των παιδιών και στην κληρονομιά και ορίζει ότι τα στοιχεία που δίνονται ενώπιον δικαστηρίου από γυναίκες έχουν μόνο τη μισή βαρύτητα από τα στοιχεία που καταθέτει ένας άνδρας.

Η έκθεση καλεί την κυβέρνηση, το κοινοβούλιο του Ιράν (Μάτζιλες) και τις δικαστικές αρχές που ασκούν σημαντική επιρροή για τη θέση της γυναίκας, να συμμορφωθούν με τις διεθνείς υποχρεώσεις του Ιράν να προστατεύει τα δικαιώματα των γυναικών και να τερματίσουν τις διακρίσεις στο νόμο και αλλού.

«Η απαίτηση των ιρανών γυναικών να τους επιτραπεί μια ισότιμη θέση και να τερματιστούν οι διακρίσεις στο νόμο που πλήττει τις ζωές τους, πρέπει να καλωσορίζονται και να ενθαρρύνονται από τις αρχές» πρόσθεσε ο Μάλκομ Σμαρτ. «Η κυβέρνηση πρέπει να βλέπει το έργο των ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων θετικά και να αναγνωρίσει τη σημαντική συνεισφορά που προσφέρουν οι ακτιβιστές και οι υπερασπιστές για την αντιμετώπιση των διακρίσεων και της αδιαλλαξίας και την προώθηση τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους του Ιρανούς.»

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ