6/4/08

Εθνικισμός διπλής κατεύθυνσης

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ – ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ

Εκτός από τα μεγάλα αφεντικά του πλανήτη, υπάρχουν και τα μικρά τοπικά αφεντικά και, μετά την πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι αρκετά ΜΜΕ παρουσίασαν την Ελλάδα σαν τον άρχοντα, το αφεντικό των Βαλκανίων, αφού η ελληνική αντιπροσωπεία επέστρεψε τροπαιούχος, με τον αέρα της (προσωρινής) νίκης.

Σε μια τηλεοπτική εκπομπή, κάποιοι νεαροί γείτονες μας, που θέλουν να λέγονται Μακεδόνες, παραδέχονται ότι «οι Έλληνες είναι οι μόνοι από τους γείτονες μας που σεβόμαστε». Μόνο που δεν μας σέβονται για τις αρετές της φυλής μας, ούτε για τη μακρά ιστορία μας, αλλά για το πορτοφόλι μας. Είναι ο σεβασμός προς τον μπακάλη του χωριού, μόνο που εύκολα αυτός μπορεί να ξεθωριάσει όταν ανοίξει ένα πιο μεγάλο μπακάλικο.

Οι εγκαταστημένες στα Βαλκάνια ελληνικές επιχειρήσεις χρειάζονται και εκεί ένα κράτος που θα τους παρέχει προστασία και τις απαραίτητες υποδομές. Ο ψυχρός «μικροπόλεμος» δεν συμφέρει το ελληνικό (και όχι μόνο) κεφάλαιο.

Την εβδομάδα που μας πέρασε, τα κανάλια έστελναν πλάνα από την τούρτα – φρούριο, το παλάτι του Βουκουρεστίου όπου έγινε η σύνοδος, όμως κανένας από τους δυτικούς δημοσιογράφους δεν μπόρεσε να μεταδώσει πληροφορίες για το τι συνέβαινε εκείνες τις μέρες στο Μοβένι, στο εργοστάσιο της Ρενό Ντάτσια, όπου χιλιάδες εργάτες συμμετείχαν σε απεργία διαρκείας ζητώντας αυξήσεις. Λόγω της κατάληψης στο τμήμα συναρμολόγησης, η παραγωγή (συνήθως 1.300 οχήματα τη μέρα) είχε παγώσει. Ο μέσος μισθός είναι 228 ευρώ το μήνα, αν και πολλοί παίρνουν μόλις 208 ευρώ – σε μια χώρα που, σύμφωνα με τη Γιούροστατ, έχει τη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη στην Ευρώπη. Ο πληθωρισμός καλπάζει, ενώ ένα λίτρο γάλα στη Ρουμανία στοιχίζει περισσότερο από ό,τι στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες.

Με πόνο, οργή και δυστυχία γράφεται το σύγχρονο έπος του καπιταλισμού στα Βαλκάνια. Ο εθνικισμός (όπως αλλού ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός) είναι μια κάποια λύση, αφού ο «εχθρός» δεν είναι το κεφάλαιο αλλά μια γειτονική χώρα. Καλύτερα να διαδηλώνουν οι γείτονές μας για το «όνομα» παρά για τα υλικά συμφέροντά τους. Καλύτερα – και για τις άρχουσες τάξεις – να οργίζεται ο ελληνικός λαός για το μεγαλοϊδεατισμό των «Σκοπιανών» παρά για το Ασφαλιστικό και τις ιδιωτικοποιήσεις. Έτσι, θα ζήσουμε εμείς καλά και οι μπακάληδες καλύτερα.

ΠΡΙΝ 06/04/2008

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ