ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ...
ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ… Νοέμβρης 1973 – Νοέμβρης 2008. Ο εορτασμός της φετινής επετείου του Πολυτεχνείου πραγματοποιείται μέσα σε μια δύσκολη περίοδο για τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζομένους. Το μήνυμα του Πολυτεχνείου επικαιροποιείται από τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις όλης της κοινωνίας που δέχεται την ολομέτωπηεπίθεση της κυβέρνησης. Οι φοιτητές του ’73 βροντοφώναζαν για ψωμί – παιδεία – ελευθερία. Εμείς κλείσαμε τα σχολεία μας για τους ίδιους λόγους 35 χρόνια μετά. Διαδηλώσαμε ενάντια σ’ αυτό το σχολείο που είναι φτιαγμένο για να μας διώχνει, διεκδικήσαμε ένα σχολείο που η έννοια της δημόσιας και δωρεάν παιδείας δεν θα είναι μια επίκληση αλλά πραγματικότητα. Η διαδικασία της μόρφωσης θα ολοκληρώνεται μέσα σ’ αυτό και όχι στα φροντιστήρια. Ένα σχολείο χωρίς εξετάσεις που δάσκαλοι και μαθητές θα είναι συνεργάτες. Ένα σχολείο χώρο πολιτισμού και ελεύθερης έκφρασης ιδεών, χώρο που θα προάγει τη δημιουργία ζωντανών συλλογικοτήτων και που θα βάζει στο περιθώριο λογικές ανταγωνισμού ανάμεσα στους μαθητές.
Η πραγματικότητα ήδη μιλάει από μόνη της και διαλέγει από το σχολείο τους “άξιους” για να συνεχίσουν και να μπουν στο πανεπιστήμιο. Το υπουργείο με τη ρύθμιση για εισαγωγή με βάση το 10 πετάει έξω από τα πανεπιστήμια 30.000 μαθητές. Περνάει πιο βαθειά στη συνείδηση του κόσμου η ανάγκη για ανταγωνισμό. Στέλνουν πελατεία στα ιδιωτικά ΚΕΚ, ΙΕΚ και ιδιωτικά Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ). Ετοιμάζουν το έδαφος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δημιουργούν “αποτυχημένους” για φτηνή εργασία. Η βάση του 10 πρέπει να καταργηθεί. Η παιδεία είναι δικαίωμα όλων. Η είσοδος στα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ελεύθερη. Αλλά κι αν πετύχουμε την είσοδό μας σε κάποιο τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ, πολλοί από μας δεν έχουμε τα χρήματα να πάμε επαρχία ή το αντίστροφο. Δεν υπάρχουν εστίες να μένουμε και τα ενοίκια είναι πανάκριβα. Το φαγητό το ίδιο. Μας θεωρούν “μοχλό ανάπτυξης της επαρχίας”. Αλλά κι αν τελικά τα καταφέρουμε τι μας περιμένει; Η διαγραφή που ετοιμάζει το Υπουργείο με τα ν+2 χρόνια, η απαξίωση των πτυχίων, η ανεργία… Στα τεχνικά Λύκεια τα πράγματα είναι χειρότερα. Αντί να βελτιώσουν την εκπαίδευση ώστε όλοι να μπορούμε να συνεχίζουμε και το αν θα πάμε στα πανεπιστήμια ή στις τέχνες να αποτελεί επιλογή μας κι όχι αδιέξοδο, φτιάχνουν νέα γκέτο όπου θα ρίχνουν “τους ανίκανους”. Τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ είναι εισιτήριο στην ανεργία και στην αμορφωσιά αφού θα καταρτίζουν τους νέους από τα 15! ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ Με ένα κίνημα διαρκείας, που δε θα κάνει βήμα πίσω μέχρι να αποδειχτεί νικηφόρο! Ακηδεμόνευτο, γιατί δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν να μας υποδείξει πότε να κλείσουμε τον αγώνα μας. Ανεξάρτητο από κομματικά επιτελεία και ταμπέλες, αλλά αντίθετα, βαθιά εξαρτημένο από τις ανάγκες μας. Αμεσοδημοκρατικό, που θα συγκροτείται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των σχολείων μας, αφού αυτές αποτελούν το βήμα για να πάρει το λόγο ο καθένας από μας κι όλοι μαζί να αποφασίζουμε τα αιτήματά μας χωρίς αυτά να μας έρχονται… ουρανοκατέβατα! Που θα συντονίζεται μέσα από πραγματικά συλλογικές διαδικασίες στις οποίες θα λαμβάνουμε όλοι μέρος, όπου οι απόψεις μας όσο διαφορετικές κι αν είναι θα ακούγονται και θα μετράνε εξίσου. Που θα καλεί σε κοινό αγώνα όλα τα κομμάτια της εκπαίδευσης χτίζοντας το μέτωπο παιδείας – εργασίας. Που θα κάνει σημαία του τις ανάγκες και δικαιώματά μας! Γιατί οι ανάγκες μας δε χωράνε στους γκρίζους (…κι ετοιμόρροπους!) τοίχους των σχολείων τους! Τα όνειρά μας δεν έχουν καμία σχέση με το μέλλον που μας ετοιμάζουν! Οι φωνές μας δεν υποκινούνται, δε φιμώνονται όταν τους λένε να σταματήσουν, αλλά αντίθετα βροντερές κι ενωμένες, απαιτούν μια παιδεία που θα απελευθερώνει, μία αξιοπρεπή δουλειά, μια ζωή που να μας αξίζει! ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Ενιαίο 12χρονο σχολείο, δημόσιο και δωρεάν – Κατάργηση των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και του ψευδεπίγραφου ενιαίου λυκείου. Κατάργηση συνολικά της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο, να κλείσουν τα ΚΕΣ, τα ιδιωτικά ΙΕΚ, και σχολεία. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Όλη η χρηματοδότηση των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Όχι στη σύνδεση του δημόσιου σχολείου με την τοπική αυτοδιοίκηση. Ενίσχυση και δι- εύρυνση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Οικονομική ενίσχυση της μισθωτής οικογένειας και των οικογενειών μεταναστών – Κανείς νέος στη δουλειά πριν τα 18. Κατάργηση των αυταρχικών σχολικών κανονισμών. Καμία σκέψη για σύσταση «ποινικού μητρώου» μαθητών. Κατάργηση των υποχρεωτικών εκκλησιασμών, το μάθημα των θρησκευτικών να γίνει θρησκειολογία και μάθημα επιλογής. Μείωση των ωρών διδασκαλίας. Πλήρη συνδικαλιστικά – δημοκρατικά δικαιώματα στους μαθητές, απεριόριστος αριθμός γενικών συνελεύσεων. ΟΧΙ στην υποχρεωτική στράτευση στα 18. Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ελεύθερη πρόσβαση σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς εξεταστικούς και οικονομικούς φραγμούς. Μαζικούς, μόνιμους διορισμούς καθηγητών – λιγότερους μαθητές ανά τμήμα Καμία σκέψη για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου – διεύρυνσή του στα σχολεία. Εμείς οι μαθητές, στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης του ’73, δεν θα κάνουμε διάλογο μ’ αυτούς που καταστρέφουν το μέλλον μας. Δεν διαπραγματευόμαστε τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να θυσιάζει αυτά που μας ανήκουν στο βωμό του κέρδους των εταιριών... Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις δεν χαρίζουμε σε κανέναν τη σκηνοθεσία αλλά αντίθετα… …ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ! ΜΑΘΗΤΕΣ νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
www.nka.gr
ΤΗΛ: 6956161445
Σημείωση Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο σε .pdf μορφή κάνοντας κλικ εδώ |
.png)
