Ένας χρόνος πέρασε από το βράδυ που μια ομάδα ασφ-αλητών, μπροστά στα μάτια της μισής ηγεσίας της αστυνομίας Θεσσαλονίκης (και ευτυχώς κάποιων καμερών και καθηγητών) ξυλοκόπησε άγρια τον κύπριο φοιτητή ο οποίος απλά είχε κάνει το λάθος να περάσει μπροστά από τους μαυροντυμένους – σαν «γνωστούς – αγνώστους» - αστυνομικούς. Το θέαμα ήταν συγκλονιστικό. Ο δρόμος γέμισε αίματα και οι τηλεοπτικές οθόνες ανείπωτη φρίκη, από την απρόκλητη και θηριώδη αστυνομική βία. Ακόμα ηχούν στα αφτιά μας οι κραυγές του Αυγουστίνου Δημητρίου, ο οποίος μάταια ζητούσε βοήθεια. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι μπάτσοι προσπάθησαν να χρεώσουν την κακοποίηση του κύπριου σε μια ζαρντινιέρα, πάνω στην οποία δήθεν «προσέκρουσε», όπως …προσκρούουν οι αλβανοί μετανάστες στις σφαίρες των συνοριοφυλάκων. Το παραμύθι δεν άντεξε παρά μερικές ώρες. Το πανελλήνιο συγκλονίστηκε, η κυβέρνηση υποσχέθηκε τα γνωστά «μαχαίρια» στο κόκκαλο…
Τι έγινε ένα χρόνο μετά; Από τους οκτώ αστυνομικούς που αναγνωρίστηκαν ότι συμμετείχαν στον άγριο ξυλοδαρμό, μόνο ένας «τιμωρήθηκε» κι αυτός με την προαγωγή του στη θέση του αστυνομικού διευθυντή Κικλίς και …15θήμερη αργία! Οι υπόλοιποι στη θέση τους, αφού τα πειθαρχικά συμβούλια ακόμα δεν έχουν συνεδριάσει! Από την άλλη, ο Δημητρίου (σύμφωνα με ρεπορτάζ απογευματινής εφημερίδας) βρίσκεται στην Κύπρο και αντιμετωπίζει ιδιαίτερα ψυχολογικά προβλήματα. Να η δικαιοσύνη του αστικού κράτους. Τι άλλο μήνυμα χρειάζονται οι άνδρες των δυνάμεων καταστολής για να επαναλάβουν το τραμπουκικό έργο τους; Κανένας δεν ανησυχεί; Ούτε οι εισαγγελείς της Θεσσαλονίκης, που δίνουν προληπτικά «ελευθέρας» στην αστυνομία για την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου; Ούτε η διοίκηση της αστυνομίας; Ούτε η νέα πολιτική ηγεσία; Φυσικά και όχι. Απεναντίας, κράτησαν τον 19χρονο φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια μήνες στη φυλακή, παρότι ήταν πασιφανώς αθώος…
Ας μείνουν …ανήσυχοι. Το κίνημα θυμάται.
ΠΡΙΝ 18/11/2007
.png)
