Μάχη διαρκείας, με σταθμό την απεργία της 12ης Δεκεμβρίου
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πετάει το γάντι. Πήρε την πολιτική απόφαση για μια αποφασιστική αναμέτρηση με το εργατικό και λαϊκό κίνημα γύρω από το Ασφαλιστικό. Οι τοποθετήσεις Καραμανλή και Μαγγίνα στη Βουλή, την εβδομάδα που πέρασε δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αυταπατών. Χτυπούν σε όλα τα μέτωπα, τον κορμό της εργατικής τάξης και του λαού και όχι επιμέρους κομμάτια. Χτυπούν στην καρδιά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων: Αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων, διάλυση του συστήματος των Βαρέων και Ανθυγιεινών, επίθεση στη μητρότητα. Δεν υπάρχει εργαζόμενος, άντρας ή γυναίκα, «παλιός και νέος», έλληνας ή μετανάστης που να μην θίγεται καίρια.
Η κυβέρνηση, η ελληνική αστική τάξη, ακολουθώντας μια πανευρωπαϊκή γραμμή που εκπορεύεται από την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ, επέλεξαν μια ιδιαίτερη εκδοχή του θετσερισμού, τον «σαρκοζισμό». Στόχος, το τσάκισμα του εργατικού κινήματος το σπάσιμο της ραχοκοκαλιάς του, ο πλήρης κατακερματισμός των εργαζομένων, η εξουθένωσή τους. Το ΠΑΣΟΚ συνεπικουρεί, ανακοίνωσε ίδιες θέσεις με αυτές της Νέας Δημοκρατίας.
Η μάχη είναι κρίσιμη, ιστορική. Θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα: Καταστολή, κάμερες, συκοφαντίες, προβοκάτσιες, όπως αυτή στο σχολικό συγκρότημα του Παγκρατίου.
Είναι μάχη πολιτική, γύρω από τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι μάχη διαρκείας. Η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Αλλά έχει έναν ιδιαίτερο, μεγάλης σημασίας σταθμό: Την πανεργατική απεργία της 12ης Δεκεμβρίου. Οι δυνάμεις του ΝΑΡ, της νΚΑ, του ΜΕΡΑ, της αντικαπιταλιστικής και της ‘εκτός των τειχών» Αριστεράς, καλούνται να δώσουν ενωτικά τη μάχη με όλες τους τις δυνάμεις, υπερβαίνοντας το πλαίσιο διαπραγμάτευσης των όρων χειροτέρευσης των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Όπλα τους, η πρώτη κατάκτηση της συσπείρωσης πάνω από 20 σωματείων σε συνεπές πλαίσιο, οι κοινή ανακοίνωση δεκάδων εργατικών ριζοσπαστικών σχημάτων με αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, η μετωπική δράση της «μη κοινοβουλευτικής» Αριστεράς. Μόνο έτσι και μέσα από την κοινή δράση όλης της Αριστεράς, μαζί με την αγωνιστική βάση της ΠΑΣΚΕ, αλλά και ευρύτερα, στο εργατικό κίνημα, μπορεί να δημιουργηθούν συνθήκες αποτελεσματικής αντίστασης και ρήξης σε κρίσιμους πυλώνες της επίθεσης του κεφαλαίου.
ΠΡΙΝ 2/12/2007