Μ-Λ ΚΚΕ: Μοναχική... αντίσταση

Σαθερά στην αντι-μετωπική πολιτική, με "κομμουνισμό παλαιάς κοπής" και αντίσταση χωρίς ανατροπή

Με τους συντρόφους του Μ-Λ ΚΚΕ, εδώ και χρόνια, δίνουμε κοινές, μικρές και μεγάλες μάχες στα μαζικό κίνημα, ακόμα και σε σοβαρά επιμέρους πολιτικά μέτωπα. Πιστεύουμε ότι θα συνεχίσουμε αυτόν το δρόμο, παρά τη σταθερή, έως και δογματική άρνησή τους να συμβαδίσουμε στις συνολικές πολιτικές μάχες, όπως την επικείμενη, κρίσιμη μάχη των ευρωεκλογών. Είναι μια δύναμη που παραμένει χρόνια και σταθερά στην "εκτός των τειχών" του πολιτικού συστήματος , Αριστερά. Ωστόσο, η στάση του αυτή, όπως και η κοινή μας δράση, όχι μόνο δεν αποκλείει, αλλά επιβάλει μια συντροφική αντιπαράθεση για κρίσιμα ζητήματα.
Το Μ-Λ ΚΚΕ ζητά την ψήφο στις ευρωεκλογές με τα εξής βασικά συνθήματα: "Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ", "Αντίσταση στην αντιλαϊκή πολιτική" των "κόμμα΄των της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας", "Αναδημιουργία του αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος" (Λαϊκός Δρόμος, 25/04/09, σελ. 5). Καταρχάς, τα συνθήματα αυτά, θα μπορούσαν να είναι ίδια, τουλάχιστον από το 1981. Από την άλλη, καμία αντίσταση δεν μπορεί να είναι νικηφόρα, εάν δεν ξέρει ενάντια σε ποιον αντιστέκεται: ούτε ο καπιταλισμός, ούτε η σημερινή κρίση είναι ίδιοι με αυτήν του 1929 ή του 1973. Η αντίληψη αυτή συνδέεται με την υποβάθμιση των πολιτικών διεκδικήσεων και κατακτήσεων ανατροπής της σημερινής καταιγιστικής επίθεσης του κεφαλαίου Ο ταξικός πολιτικός αγώνας για ουσιαστική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων σε βάρος του κεφαλαίου, για το Μ-Λ ΚΚΕ μπαίνει στο λήμμα "ρεφορμισμός". Έτσι, όμως, το αποτέλεσμα είναι, από τη μια πλευρά, η πολιτική αφλογιστία των αντιστάσεων και από την άλλη, η έλλειψη γραμμής προετοιμασίας και διαπαιδαγώγησης της εργατικής τάξης για την προσέγγιση της επανάστασης, μέσα από τη δική της πείρα.
Το καθήκον αυτό ανατίθεται στην "αναδημιουργία του αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος", το οποίο, όμως, μένει με μια λειψή μαζική, πολιτική πρόταση. Ακόμη χειρότερα, με τη γενικότερη προσήλωση στο δόγμα "ο σοσιαλισμός σταμάτησε το 1956 από τον Χρουτσόφ", ειδικά μετά τη λεγόμενη "σταλινική" στροφή του ΚΚΕ, κινδυνεύει να ταυτιστεί ιδεολογικοπολιτικά με το - κατά τα άλλα - "ρεβιζιονιστικό" κόμμα. Για το Μ-Λ ΚΚΕ, παρά τις ποιοτικές αλλαγές στον καπιταλισμό, το κομμουνιστικό πρόγραμμα, παραμένει, βασικά ίδιο και απαράλλαχτο (αντίθετα, το ΚΚΕ (μ-λ) έχει κάνει σοβαρές προσπάθειες).
Ο δε φανατισμός του κατά του "τρίτου αντικαπιταλιστικού πόλου", που τώρα στρέφει τα βέλη κατά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ο.π. σελ 11), οφείλεται σε μια αντιδιαλεκτική αντίληψη, όπου η μεγάλη υπόθεση του "κομμουνιστικού κόμματος" αλληλοσυγκρούεται με την υπόθεση του "μετώπου", ενώ συμβαδίζει, παραδόξως, με την κοινή μετωπική δράση στο "κίνημα". Ο στολισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με μια σειρά "κοσμητικά" επίθετα δεν κρύβει αυτές τις αντιφάσεις, όπως και την αποτυχημένη προσπάθειά του να κάνει εκλογικό "πόλο" με την ΚΟΕ, πριν από χρόνια. Και τότε, έκρινε το ΜΕΡΑ ως "σαθρό" μέτωπο, όπως τώρα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά, καμία από τις δυνάμεις που το συγκρότησαν, δεν εντάχθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ...

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ
ΠΡΙΝ 17/05/2009