Όλοι εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, διδάσκουσες και διδάσκοντες σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα συμμετείχαμε το προηγούμενο διάστημα στις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην επίθεση που δέχεται το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Κοινή μας εκτίμηση είναι ότι η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση αποτελεί στρατηγική επιλογή του αστικού καθεστώτος άρρηκτα συνδεδεμένη με τις συνολικότερες εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία: την επίθεση στις δυνάμεις της εργασίας, την καπιταλιστική αναδιάρθρωση της παραγωγής, την πρόσδεση της Ελλάδας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι η απάντηση σε μια τέτοια επίθεση δεν μπορεί παρά να εμπνέεται από μια αντικαπιταλιστική, κινηματική και συγκρουσιακή οπτική και πρακτική, που να συνδέει τον αγώνα για την υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου με τους συνολικότερους αγώνες ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ και να αμφισβητεί τον πυρήνα της κυρίαρχης πολιτικής για την εκπαίδευση και την κοινωνία. Ότι μόνος ένας τέτοιος αγωνιστικός και αντικαπιταλιστικός δρόμος μπορεί να είναι αποτελεσματικός φάνηκε πολύ καλά και στους πρόσφατους αγώνες. Αυτή την κατεύθυνση είχαν τα ΕΑΑΚ ως πρωτοπόρα δύναμη του ΦΚ, αυτήν ακολούθησαν και τα πιο αγωνιστικά κομμάτια μέσα στην ΠΟΣΔΕΠ.
Αντίθετα, τόσο η λογική του αριστερού εκσυγχρονισμού και της υπαγωγής των αγώνων εντός των ορίων του αστικού θεσμικού πλαισίου του Συνασπισμού, όσο και η απομονωτική και φοβική ή και εχθρική προς το κίνημα και τη σύγκρουση τακτική του ΚΚΕ δεν θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει σε μια τόσο μεγάλη και δυναμική κινητοποίηση, που άφησε σημαντικότατα υλικά ίχνη νίκης ως παρακαταθήκη για τους αγώνες που θα ακολουθήσουν. Μπροστά στην ένταση των κοινωνικών αντιστάσεων, όπως φάνηκε και από τη μεγάλη εξέγερση της νεολαίας το Δεκέμβρη του 2008, αλλά και την προσπάθεια των δυνάμεων του κεφαλαίου να φορτώσουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζομένους, μια τέτοια αριστερή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση είναι περισσότερο παρά ποτέ αναγκαία. Μόνο αυτή μπορεί να τροφοδοτήσει τους αγώνες σε νικηφόρα κατεύθυνση αλλά και να προσπαθήσει να αναζητήσει το νήμα που συνδέει τις αντιστάσεις του σήμερα με τις ανατροπές του αύριο. Γιατί σε πείσμα όσων μιλούν για το «τέλος της ιστορίας» εμείς επιμένουμε ότι η αμφισβήτηση του καπιταλισμού και η συλλογική πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση αποκτούν σήμερα μια νέα επικαιρότητα. Η αντικαπιταλιστική αριστερά στην Ελλάδα έχει μια σημαντική ιστορία αγώνων. Δεν είχε, όμως, μέχρι τώρα εκείνη την κεντρική ενωτική έκφραση που της αναλογούσε. Η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα από μια πλατιά και δημοκρατική διαδικασία, ανοίγει νέους δρόμους για την αντικαπιταλιστική αριστερά, δίνει διέξοδο στην αγωνία και την αναζήτηση χιλιάδων αγωνιστών για μια άλλη αριστερά, αντάξια των προκλήσεων της εποχής.
Σε αυτό το πλαίσιο δηλώνουμε τη στήριξή μας στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πριν κατά και κυρίως μετά τις εκλογές, στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων. Η στήριξή μας δεν είναι ούτε «λευκή επιταγή», ούτε ανάθεση, αλλά ενεργή δέσμευση και στράτευση: Για να στηριχτεί ο πρωτοπόρος ρόλος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο κίνημα. Για να γίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πεδίο νέων συνθέσεων, πολιτικών επεξεργασιών και ενωτικής δράσης σε όλα τα επίπεδα. Για να ενισχυθεί ένα ριζοσπαστικό κριτικό ρεύμα στο χώρο της θεωρίας και των επιστημών. Για να ανοίξουν νέοι δρόμοι ανατροπής και στην Αριστερά και στην κοινωνία.
Ζορμπαλά Τίνα - Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Ηλιόπουλος Δημήτρης- Πανεπιστήμιο Πατρών, Καλιαμπάκος Δημήτρης- ΕΜΠ, Κάργας Γιώργος- Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, Λιοδάκης Γιώργος-Πολυτεχνείο Κρήτης, Μανιάτης Γιώργος - Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μπόκαρης Ευθύμιος-Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Οικονομάκης Γιώργος- Πανεπιστήμιο Πατρών, Ρούσσης Γιώργος- Πάντειο Πανεπιστήμιο, Σακελλαρόπουλος Σπύρος- Πάντειο Πανεπιστήμιο, Σάμαρης Νίκος- Πανεπιστήμιο Πατρών, Σωτήρης Παναγιώτης- Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Χρύσης Αλέξανδρος- Πάντειο Πανεπιστήμιο
.png)
