Τη στιγμή που ο λαός και η νεολαία στενάζουν κάτω από τη πολιτική του ΔΝΤ και της κυβέρνησης, και σε κάθε ευκαιρία εκδηλώνουν την αγωνιστική τους διάθεση, το στέκι ΣΦΕΝΤΟΝΑ των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, δέχεται (το βράδυ της 4ης προς 5η Φλεβάρη) για δεύτερη φορά βομβιστική επίθεση με μηχανισμό μεγάλης ισχύος, που από τύχη δεν προκάλεσε θύματα. Είναι ένας ακόμα κρίκος μιας αλυσίδας επιθέσεων σε κινηματικούς χώρους, στέκια νεολαίας, μεταναστών, και γραφεία αριστερών οργανώσεων και καταλήψεις πανελλαδικά. Είναι μια ακόμα μορφή καταστολής, που πηγαίνει χέρι-χέρι με την καθημερινή τρομοκρατία των ομάδων ΔΙΑΣ, το χτύπημα των διαδηλώσεων από τα ΜΑΤ, τις διώξεις αγωνιστών, της καταπάτησης του ασύλου, τις παρακρατικές επιθέσεις ρατσιστικών-φασιστικών ομάδων. Είναι η τρίτη φορά από το 2008 που γίνεται βομβιστική επίθεση σε στέκι νεολαίας στη Θεσσαλονίκη.
Η επίθεση αυτή δεν έχει στόχο μόνο εμάς. Έχει στόχο το λαό και τη νεολαία. Θέλει να στείλει ένα μήνυμα, ότι όποιος αγωνίζεται και αντιστέκεται ενάντια στον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, όποιος σκέφτεται, δρα και οργανώνεται σε κινηματική κατεύθυνση είναι στόχος. Θέλει να τρομοκρατήσει τις πλατιές μάζες που κάθε μέρα συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα του ξεσηκωμού ενάντια στη βαρβαρότητα και το μεσαίωνα που μας επιβάλλουν. Στην εποχή που η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι το μέλλον που μας προτείνουν, κάθε άνθρωπος που αγωνίζεται τους φοβίζει.
Αν νομίζουν ότι με παρακρατικές μεθόδους θα κάμψουν το λαϊκό-νεολαιίστικο κίνημα και τις δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτό, είναι γελασμένοι. Ο σκοπός μας είναι δίκαιος και αναγκαίος. Η γενιά μας πρέπει να βαδίσει στο δρόμο του μαζικού αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και το ΔΝΤ για να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές μέλλον. Και έχουμε μάθει να μη σκύβουμε το κεφάλι στο άδικο, αλλά να το αντικρίζουμε με θάρρος. Θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε και να δρούμε, με περισσότερη ορμή και αποφασιστικότητα από πριν. Και καλούμε το λαό και τη νεολαία της Θεσσαλονίκης, και κάθε συλλογικότητα που αναφέρεται στο λαϊκό κίνημα να κάνει το ίδιο. Να καταδικάσει μαζικά την κρατική και παρακρατική βία, και να βγει στους δρόμους του αγώνα, για τη ζωή που του κλέβουνε. Ο λαός της Αιγύπτου δείχνει ποιος είναι ο δρόμος που καλούμαστε να βαδίσουμε όλοι, και αυτός δεν είναι να σκύψουμε το κεφάλι, αλλά να το σηκώσουμε με αποφασιστικότητα!
Θεσσαλονίκη 5/2/2011
