ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
ΞΕΠΝΟΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ
«Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους. Με συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, με επιτροπές αγώνα σε κάθε γειτονιά, με συντονισμό σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα, με οργανωμένες και αποφασιστικές απεργίες μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση της κυβέρνησης». Αυτά τόνισαν οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, το οποίο τελικά με τις ψήφους των ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΠΑΜΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση αποφάσισε απλώς την πλαισίωση της απεργίας της ΓΣΕΕ, χωρίς προοπτική αποφασιστικής κλιμάκωσης του αγώνα.
Στο Ασφαλιστικό κατέδειξαν τα αδιέξοδα της μέχρι τώρα στάσης των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, όπως με την αποδοχή του νόμου Ρέππα. Στο διεκδικητικό πλαίσιο ανέδειξαν τις διαφορές που έχουν με το διεκδικητικό πλαίσιο της ΑΔΕΔΥ, καταθέτοντας την πρότασή τους για 1.400 ευρώ βασικό μισθό και επέκταση των βαρέων και ανθυγιεινών στο δημόσιο με όρους που να εξυπηρετούν τους εργαζόμενους, απορρίπτοντας τη πολιτική του αποχαρακτηρισμού ειδικοτήτων που προωθεί η κυβέρνηση. Στο πρόγραμμα δράσης πρότειναν 24ωρη πανεργατική απεργία (με ΓΣΕΕ) το πρώτο δεκαήμερο του Φλεβάρη και 48ωρη απεργία με ανοικτή ημερομηνία, συλλαλητήρια την ημέρα που θα γίνεται συζήτηση στη Βουλή για το Ασφαλιστικό, περικύκλωση διαμαρτυρίας του ΙΚΑ ενάντια στην ανασφάλιστη εργασία των προγραμμάτων στέιτζ. Το επόμενο βήμα, εάν η κυβέρνηση δεν υποχωρήσει, θα πρέπει να έχει τη μορφή παρατεταμένου αγώνα διαρκείας μέχρι τη μη ψήφιση και ανατροπή του αντιασφαλιστικού νόμου.
Οι Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις καλούν το εργατικό κίνημα να βγει στο προσκήνιο. «Χρειαζόμαστε ενωμένο πανεργατικό αγώνα, μια μεγάλη πανεργατική έκρηξη ακόμα μεγαλύτερη από τις 12 Δεκέμβρη, για να υποχωρήσει η κυβέρνηση. Δεν πρόκειται να αφήσουμε να χαθούν ιστορικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, όπως είναι η κοινωνική ασφάλιση», τονίζουν και καλούν τους εργαζόμενους σε αγώνα πέρα από τους σχεδιασμούς των κομματικών επιτελείων και τις κυβέρνησης, αλλά και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που φαίνεται αδύναμη και χωρίς διάθεση να συγκρουστεί με την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής.
ΠΡΙΝ 20/01/2008