Ωραία, καταλάβαμε απολύτως το πνεύμα της μεταρρύθμισης Καραμανλή στο Ασφαλιστικό. Πρώτον, όσο πιο κοντά στον ...τάφο παίρνουν σύνταξη οι εργαζόμενοι, τόσο καλύτερα - γι' αυτό και 250.000 γυναίκες με ανήλικα παιδιά θα παίρνουν σύνταξη ως και 5 χρόνια αργότερα και 220.000 άτομα που έχουν συμπληρώσει 35 χρόνια δουλειάς, αλλά είναι κάτω των 60, θα δουλέψουν άλλα δύο χρόνια. Δεύτερον, όσο πιο χαμηλή σύνταξη παίρνουν οι εργαζόμενοι τόσο καλύτερα - γι' αυτό επειδή για την ώρα δεν μπορεί να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης εξαιτίας του πολιτικού σεισμού που θα προκαλούσε αυτό, θα πέσει τσεκούρι στις επικουρικές συντάξεις 1.000.000 εργαζομένων.
Τρίτον, επειδή το πέρασμα στην ιδιωτική ασφάλιση δεν μπορεί να γίνει όσο υπάρχουν υγιή ταμεία, η κυβέρνηση αποφασίζει να ληστέψει το 10% των «κοινωνικών πόρων» των εύπορων ταμείων ώστε να τα κάνει κι αυτά προβληματικά για να αποδείξει ότι το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να επιβιώσει. Τέταρτον, επειδή η Δεξιά και οι κυβερνήσεις της ανέκαθεν μισούσαν τους νέους και επειδή όπως είπαμε όσο πιο κοντά στο μνήμα πάρουν σύνταξη οι γέροι τόσο πιο πολλά κερδίζει το κράτος, δίνει κίνητρο στους άνω των 65 ετών να παραμένουν στην εργασία μέχρι τα 68, παίρνοντας σύνταξη αυξημένη επί 3,3% τον χρόνο και μέχρι τρία χρόνια. Έτσι, πληρώνει ο εργοδότης τον ηλικιωμένο μόνο και το ταμείο γλιτώνει τριών χρόνων συντάξεις. Στα παλιά παπούτσια της κυβέρνησης φυσικά ότι έτσι ο μειωμένης απόδοσης γέρος κρατάει μπλοκαρισμένη μια θέση που θα μπορούσε να πάρει ένας ή δύο νέοι άνθρωποι (με τις ίδιες αποδοχές αθροιστικά) κι αυτό την ώρα που μαίνεται η ανεργία των νέων. Πέμπτον, οι υποαπασχολούμενοι πρέπει να πετιούνται στον κοινωνικό καιάδα, υποστηρίζει η κυβέρνηση Καραμανλή, γι' αυτό και αύξησε από 50 σε 100 τα ένσημα που πρέπει να έχει κάποιος για να μπορεί να έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τραγωδία για τους περιστασιακά εργαζόμενους που είναι κυρίως νέοι και μετανάστες - δηλαδή οι ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες και στρώματα. Περίπου 400.000 άτομα απειλούνται να βρεθούν εκτός συστήματος υγειονομικής περίθαλψης από τη διάταξη αυτή!
Αυτή είναι, λοιπόν, η «ήπια μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού που προωθεί η κυβέρνηση Καραμανλή. Δεν είναι τυχαίο ότι το νομοσχέδιο το προωθεί τώρα, τη στιγμή που έχει ανοιχτό το μέτωπο με τους Αμερικανούς και την ΕΕ για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Αποδεικνύει έτσι και την «κίβληλη» σημασία που δίνει στο θέμα του ονόματος: Δεν τον νοιάζει να συσπειρώσει γύρω του τον κόσμο για να δώσει με επιτυχία τη μάχη μιας δίκαιης ρύθμισης του προβλήματος με τα Σκόπια και να λήξει αυτή η ιστορία. Τον νοιάζει πολύ περισσότερο να αποδείξει στο κεφάλαιο και στην Κομισιόν ότι είναι δικός τους μέχρι το μεδούλι στα κοινωνικά ζητήματα, ότι είναι πιο άγριος «κοινωνικός κανίβαλος» ακόμη και από τον μαφιόζο Μπερλουσκόνι όταν πρόκειται να λεηλατήσει κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, άρα οι ΗΠΑ και η ΕΕ χρωστούν μια χάρη σε έναν δικό τους άνθρωπο στο θέμα των Σκοπίων!
Κούνια που τον κούναγε, αν συνεχίσει στην ίδια γραμμή της «επαιτείας» λύσης. Θα πάθει διπλή ζημιά. Στο μεν εσωτερικό θα ενταθεί η φθορά του καθώς όλος ο λαός είναι εναντίον του στο Ασφαλιστικό, στο δε εξωτερικό θα τον αρχίσουν στις ...«φάπες» μόλις διαπιστώσουν ότι έχασε το λαϊκό έρεισμα που διέθετε στον τρόπο χειρισμού του θέματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ εξαιτίας του αντιλαϊκού ορυμαγδού του Ασφαλιστικού. Ήδη τον πιέζουν οι Αμερικανοί να στείλει στρατεύματα στο Αφγανιστάν για να παίρνουν μέρος στις μάχες, άλλα στρατεύματα στο σφαγείο του Ιράκ, αλλά και να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου παρόλο που αυτό θα αποτελούσε θανάσιμη απειλή για την Κύπρο και τα κατεχόμενα από τον «Αττίλα» εδάφη και παράλληλα σηματοδοτεί την έναρξη νέου κύκλου αίματος στα Βαλκάνια. Τίποτα από αυτά δεν έχει αρνηθεί ο «εθνικά υπερήφανος» Καραμανλής. Αντιθέτως, ανεπισήμως έχει αφήσει τους Αμερικανούς να τα θεωρούν όλα αυτά δεδομένα, αν του δώσουν κάτι στο όνομα.
Θα ήμασταν υποκριτές αν ισχυριζόμασταν ότι μας νοιάζει η πολιτική αυτοκτονία του Καραμανλή με το Ασφαλιστικό. Μας νοιάζουν όμως και μάλιστα πολύ τα αντιλαϊκά μέτρα που επιχειρεί να περάσει γιατί αυτά είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν σε ισχύ, ακόμη κι αν ξεφορτωθούμε τον Καραμανλή. Κανείς δεν πιστεύει τον Γ. Παπανδρέου όταν ισχυρίζεται ότι θα τα καταργήσει μόλις πάρει την εξουσία (χώρια που αυτό ακούγεται όλο και πιο απίθανο πλέον). Ο αστικός συνασπισμός εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι διατηρεί όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που ψηφίζει η κάθε συνιστώσα του και ότι το κάθε κόμμα συνεχίζει προς την ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση από όπου σταμάτησε ο προκάτοχός του στην εξουσία.
ΠΡΙΝ 09/03/2008 - ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
.png)
