ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ
Μετά το βέτο Καραμανλή, στο πλαίσιο μιας «ενδοϊμπεριαλιστικής» αντιπαράθεσης, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν μένουν καθόλου απαθείς. Πρώτη κίνηση – προειδοποίηση, όσον αφορά τα μειονοτικά προβλήματα, η εκδήλωση που διοργάνωσε η ομάδα των Πράσινων – Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, την Πέμπτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με θέμα «οι αγνοημένες μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες», με τη συμμετοχή του Ουράνιου Τόξου και της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης.
Δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση, εάν μια τέτοια εκδήλωση είχε σαν προσανατολισμό της την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων από τους πραγματικούς εχθρούς τους: Τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ αλλά και τις εμπλεκόμενες αστικές κυβερνήσεις Ελλάδας ΠΓΔ Μακεδονίας και Τουρκίας. Δεν θα έβγαζε κανείς συμπέρασμα από τους «γλωσσικούς» χάρτες της «μακεδονικής» γλώσσας που μοιράστηκαν ή από όσα ειπώθηκαν εκεί. Αλλά, διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Ουράνιου Τόξου, το οποίο θεωρείται «Πολιτικό Κόμμα της Μακεδονικής Μειονότητας στην Ελλάδα» (www.florina.org): «Ο διεθνής παράγοντας θεωρούσε και θεωρεί εξαιρετικής σημασίας την είσοδο στο ΝΑΤΟ, της λεγόμενης ομάδας της Αδριατικής (Κροατία, Αλβανία, Δημοκρατία της Μακεδονίας) για λόγους περιφερειακής σταθερότητας». Όλοι γνωρίζουμε ότι ο κατεξοχήν «διεθνής παράγοντας» που επιδιώκει την ένταξη των τριών χωρών στο ΝΑΤΟ «για λόγους περιφερειακής σταθερότητας» είναι οι ΗΠΑ και οι πιστοί τους σύμμαχοι. Στο Ουράνιο Τόξο κυριαρχεί μια ανοιχτά φιλοαμερικανική ομάδα, η οποία δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει επίσημες συναντήσεις με τον αμερικανό πρόξενο της Θεσσαλονίκης. Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία, σε άλλο άρθρο τους γράφουν: «Θεωρούμε ότι οι ΗΠΑ έχουν συμβάλει αποφασιστικά για να επιτευχθεί η σταθερότητα της περιοχής. Σας εμπιστευόμαστε για άλλη μια φορά… και στο ζήτημα της αναγνώρισης της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα»!
Η ακραία φιλοαμερικανική πολιτική της ομάδας προκάλεσε διασπάσεις, αλλά και την κατέστησε ικανή να υπάρχει, ενώ οι άλλες ομάδες φυτοζωούν. Αντικειμενικά, αυτή η πολιτική δεν μπορεί να καθιστά το Ουράνιο Τόξο σύμμαχη δύναμη με το επαναστατικό και διεθνιστικό εργατικό κίνημα. Οι θέσεις του αξιοποιούνται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και από τη σλαβομακεδονική αστική τάξη.
Από αυτή τη σκοπιά, πιστεύουμε ότι δεν είναι καθόλου «ριζοσπαστικές» οι απόψεις διαφόρων αριστερών ή ομάδων, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς, όπως στην ‘Αυγή’ και την ‘Εποχή’, οι οποίες, κατά κάποιο τρόπο πριμοδοτούν τη συμμαχία με το Ουράνιο Τόξο. Εντύπωση, επίσης προκαλεί το γεγονός ότι η ‘Αυγή’ υποβάθμισε , σε βαθμό αποσιώπησης, την πρόκληση της εκδήλωσης.
Την ίδια στιγμή, ο γνωστός φιλοαμερικανός Π. Μανδραβέλης, στην ‘Καθημερινή’ της Τετάρτης, εξαπέλυσε πολλά κιλά λάσπης κατά του ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε έντονα στην Ευρωβουλή για την εκδήλωση, σε άρθρο του με τον κατάπτυστο τίτλο «Χερι χέρι ΛΑΟΣ και ΚΚΕ…». Ο εν λόγω κύριος κινείται χέρι χέρι με τον Μπους και την Κοντολίζα.
Όμως, η σωστή προειδοποίηση του ΚΚΕ για τους κινδύνους από τον ιμπεριαλισμό είναι… μισή και γι’ αυτό ευάλωτη από πολλές πλευρές. Πρώτα απ’ όλα, «ξεχνά» να καταγγέλλει ή υποβαθμίζει καίρια τον επιθετικό ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης και της κυβέρνησης Καραμανλή στα Βαλκάνια, καθώς και την καταπίεση, ανοιχτή ή συγκαλυμμένη, των μειονοτήτων στην Ελλάδα. Ενώ υπερασπίζεται στα λόγια τα δικαιώματά τους, δεν κατονομάζει ποιες είναι.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα μειονοτικά προβλήματα στην Ελλάδα δεν είναι «τεχνητά» ή «ανύπαρκτα», αλλά υπαρκτότατα. Πάνω σε αυτά πατά ο ιμπεριαλισμός και οι κάθε λογής μυστικές υπηρεσίες. Υπάρχουν εθνικές μειονότητες στην Ελλάδα και με τουρκική συνείδηση και με σλαβομακεδονική. Και δεν αναγνωρίζονται. Άρα ή δεν αναγνωρίζονται καθόλου τα δικαιώματά τους (γλώσσα, σχολεία, μέσα ενημέρωσης κ.λπ.) όπως συμβαίνει για τη σλαβομακεδονική μειονότητα ή αναγνωρίζονται εν μέρει, όπως στην τουρκική, λόγω της Τουρκίας. Οι Σλαβομακεδόνες δεν έχουν καμία τύχη: Για δεκαετίες καταπιέστηκαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο και ειδικά όταν τάχθηκαν με το ΕΑΜ, πολύ περισσότερο με τον ΔΣΕ. Διώχτηκαν ανελέητα, απαγορεύτηκε η γλώσσα τους, άδειασαν τα χωριά τους, σε Φλώρινα, Πέλλα και αλλού, οι περιουσίες τους μοιράστηκαν στους φασίστες και το ελληνικό κράτος τους απαγορεύει να γυρίσουν και να πεθάνουν στον τόπο τους. Τελευταία, ακολουθείται μια «βελούδινη» καταπίεση: Η «Μπάντα της Φλώρινας» έγινε νόμιμη, αλλά η μουσική της δεν έχει λόγια γιατί είναι στη σλαβομακεδονική γλώσσα. Με αυτήν την πολιτική του φόβου και του καρότου, αλλά και με τη φιλοαμερικανική γραμμή του, το Ουράνιο Τόξο πήρε μέχρι και 7.000 ψήφους σε παρελθούσες ευρωεκλογές, από τις μερικές δεκάδες χιλιάδες που αριθμούν οι Σλαβομακεδόνες (άγνωστος ο αριθμός τους, εφόσον δεν υπάρχουν σε καμία απογραφή).
Εάν η Αριστερά δεν ακολουθήσει μια διεθνιστική επαναστατική γραμμή, εάν δεν οργανώσει η ίδια τις μειονότητες και όσο υποκλίνεται είτε στον αστικό κοσμοπολιτισμό, είτε στο μικροαστικό εθνικισμό, τόσο πιο εύκολα οι μειονότητες θα γίνονται υποχείριο ιμπεριαλιστών και αστών.
ΠΡΙΝ 20/04/2008